ΚΑΙ ΤΩΡΑ - ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ! Βαθιά ριζωμένο στη μνήμη και τους αγώνες του λαού άντεξε όλων των ειδών τις μέχρι τώρα αντιδραστικές επιθέσεις. Σήμερα ωστόσο με το «τέλος της μεταπολίτευσης», το Πολυτεχνείο και ότι αυτό συμβολίζει, καλείται να αντιμετωπίσει την πιο συνολική, σκληρή και πολύπλευρη επίθεση για την οριστική ισοπέδωση των κατακτήσεων και των οραμάτων του. Καλείται να ξεσκεπάσει την ψεύτικη «παντοδυναμία» των αντιπάλων του, να ματαιώσει τα σχέδιά τους, ν’ ανοίξει το δρόμο για την επαναστατική ανασύνταξη της Αριστεράς, για την ανόρθωση του εργατικού και λαϊκού κινήματος για ψωμί - παιδεία - ελευθερία, για την ανατροπή της καπιταλιστικής - ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας, για μια κοινωνία χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση. ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΥΣ «ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΜΕ ΤΑ ΠΗΛΙΝΑ ΠΟΔΙΑ»… Η επανεκλογή του νέου Χίτλερ - Μπους και η λυσσαλέα προσπάθεια των αμερικάνικων πολυεθνικών να διατηρήσουν και ενισχύσουν την παγκόσμια ηγεμονία τους τροφοδοτούν την κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας… Ωστόσο ο λαός της Αμερικής, όσο κι’ αν εμφανίζεται εγκλωβισμένος απ’ τα χριστιανοφασιστικά δόγματα και την πολιτική του τρόμου της αντιδραστικής ηγεσίας του, είναι περισσότερο διχασμένος και κοινωνικά πολωμένος παρά ποτέ, με ζωντανές μνήμες απ’ το Σηάτλ κι’ απ’ το μεγάλο αντιπολεμικό του κίνημα… Οι ΗΠΑ, η πιο μισητή χώρα στον πλανήτη περικυκλώνεται απ’ την οργή των λαών, στη Λατινική Αμερική και την Ασία, στην Αφρική και στην ίδια την Ευρώπη… Η κατοχή στο Αφγανιστάν κι’ ακόμα περισσότερο στο Ιράκ απαιτούν κιόλας την εμπλοκή του 65% του ετοιμοπόλεμου δυναμικού τους (σε τακτικές και εφεδρικές δυνάμεις), με 1.300 νεκρούς, πάνω από 10.000 τραυματίες αλλά και πάνω από 100.000 νεκρούς ιρακινούς πολίτες, χωρίς ωστόσο να έχουν κατορθώσει, να κάμψουν την ιρακινή αντίσταση, να ελέγξουν το Αφγανιστάν, να σβύσουν την παλαιστινιακή Ιντιφάντα … Σε πόσα νέα μέτωπα θα μπορέσουν να επεκταθούν κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες οι αμερικανοί εγκληματίες πολέμου… Και πως θα μπορέσουν να συγκαλύψουν τα τραγικά αδιέξοδα της αμερικάνικης οικονομίας με το αστρονομικό χρέος των 33,5 τρις δολλαρίων (300% του ΑΕΠ των ΗΠΑ), με τα κολοσσιαία εμπορικά ελλείμματα (600 δις. δολλάρια το χρόνο), με την εξάρτηση απ’ τις αθρόες εισαγωγές κεφαλαίων από Ιαπωνία, Κίνα, Ε.Ε., με την απειλή ενός νέου κραχ για το σύνολο των υπερχρεωμένων νοικοκυριών τους που θα μπορούσαν να προκαλέσουν τα μέτρα για τη διάσωση του εθνικού τους νομίσματος… Να γιατί, όπως στα χρόνια του Βιετνάμ, έτσι και σήμερα - είναι η σθεναρή αντίσταση των λαών που μπορεί και πάλι να σκάσει τη φούσκα της αμερικάνικης παντοδυναμίας και όχι οι υποχωρήσεις και ο ενδοτισμός που ενθαρρύνουν την αμερικάνικη επιθετικότητα! Στήριγμα και διέξοδος σ’ αυτό τον αγώνα κατά του πολέμου, για ελευθερίες και δικαιώματα δεν είναι η ιμπεριαλιστική Ε.Ε. Με την πρωταγωνιστική συμμετοχή της στο διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, στην εισβολή και κατοχή του Αφγανιστάν, με τις φαγωμάρες της γύρω απ’ τους όρους συμμετοχής στην εισβολή και κατοχή του Ιράκ, στον έλεγχο και τη λεηλασία των ενεργειακών πηγών της περιοχής. Με το Ευρωσύνταγμα της ασύδοτης «ελευθερίας των αγορών», της ανισοτιμίας και των πολλών ταχυτήτων, με τον Ευρωτρομονόμο και το Ευρωένταλμα, τις αντιτρομοκρατικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ αλλά και τον ευρωστρατό και την αρχή της εξαπόλυσης «προληπτικών πολέμων». Με την περιβόητη «στρατηγική της Λισαβόνας», για πληρη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, συμπίεση των μισθών, κατεδάφιση κοινωνικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, δουλειά ως τα βαθειά γεμάρατα, απαξίωση - εμπορευματοποίηση της Παιδείας στο όνομα μιας επιφανειακής εξειδίκευσης κατάρτισης και δια βίου εκπαίδευσης, πλήρη ιδιωτικοποίηση όλων των δημόσιων και κοινοφελών επιχειρήσεων. Μόνο ένα αυτόνομο και μαχητικό εργατικό και λαϊκό κίνημα σαν αυτό του Νοέμβρη ΄73 μπορεί να δώσει διέξοδο και προοπτική στις αγωνιστικές αναζητήσεις των εργαζόμενων, να αξιοποιήσει τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, να ανοίξει το δρόμο για την κοινωνική τους απελευθέρωση. ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΤΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΤΗΣ «ΙΣΧΥΡΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ» Η «ισχυρή Ελλάδα» των «νταβατζήδων» της ντόπιας παρασιτικής πλουτοκρατίας και του πολιτικού «προσωπικού» της Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, επιδιώκει με «ζεϊμπκιές» και «κουμπαριές» να εξωραίσει τις ταπεινώσεις και διαψεύσεις που της επιφυλάσσουν οι ανταγωνισμοί των μεγάλων δυνάμεων. Υποτάσσεται στις εντολές των ΗΠΑ και τις σκοπιμότητες της Ε.Ε. για να γίνει ο πιο ένθερμος υποστηρικτής της ένταξης του στρατοκρατικού καθεστώτος της Άγκυρας στην «ευρωπαϊκή οικογένεια», την ίδια ώρα που αυτό αρνείται να αναγνωρίσει την Δημοκρατία της Κύπρου, ενισχύει τον Αττίλα, προωθεί τον εποικισμό στα κατεχόμενα, διατηρεί το casus belli στο Αιγαίο. Αμήχανη παρακολουθεί το νέο γύρο υποδαύλισης του αλυτρωτισμού και εθνικισμού στα Βαλκάνια, ανησυχόντας πρώτα και κύρια για τα υπερκέρδη της απ’ την ασύδοτη εκμετάλλευση των εργαζόμενων της βαλκανικής, ανοίγοντας ταυτόχρονα το δρόμο για την αναζοπύρωση του ελληνικού εθνικισμού και σωβινισμού. Σπρώχνει όλο και πιο βαθιά σε οδυνηρές περιπέτειες τον τόπο και το λαό συμμετέχοντας πρόθυμα σε κάθε ιμπεριαλιστική εκστρατεία, για να «αναβαθμίσει» τη θέση της. Μετά τη μεγάλη αρπαχτή στο Χρηματιστήριο με την είσοδο στην ΟΝΕ και το Ευρώ, σκάει σήμερα και η φούσκα της «ισχυρής οικονομίας». Απάτη ο περιορισμός των ελλειμμάτων. Αντί να τηρηθεί η δέσμευση για μείωση του χρέους στο 98% του ΑΕΠ το 2004, αυτό εκτινάσσεται στο 112% και βάλε. Οι Τράπεζες που θησαύρισαν ληστεύοντας το λαό, μειώνουν σήμερα το προσωπικό τους Μετά το ακατάσχετο «Ολυμπιακό φαγοπότι» οι Κατασκευές πέφτουν κατακόρυφα και δεκάδες χιλιάδες εργάτες πετιούνται στο δρόμο. Η μισή Βιομηχανία δηλώνει «προβληματική», βάζει λουκέτο και παίρνει των οματιών της για την βαλκανική «ενδοχώρα» με τα «τριτοκοσμικά» μεροκάματα. Σε κατάσταση απελπισίας και η φτωχομεσαία αγροτιά με τα προϊόντα της να μένουν απούλητα και τις τιμές να πέφτουν στο ένα τρίτο των περσινών εξ’ αιτίας της νέας ΚΑΠ, της κατάργησης των δασμών απ’ τον ΠΟΕ και της καταλήστευσης του μόχθου της από μεγαλέμπορους και μεγαλοβιομήχανους. Κι’ ενώ λυσσομανάει ο πόλεμος ανάμεσα στα γαλάζια και τα πράσινα σκυλόψαρα για το άρπαγμα της πίτας, ενώ η Κυβέρνηση υπόσχεται «ανάπτυξη» με φοροαπαλλαγές και προνόμια προς το μεγάλο κεφάλαιο για την ενίσχυση των «υγειών δυνάμεων της αγοράς», η «ήπια προσαρμογή» δεν είναι παρά στάχτη στα μάτια των εργαζόμενων για να τους κάνει να καταπιούν τη συμπίεση των εισοδημάτων τους, τη νέα λαίλαπα των ιδιωτικοποιήσεων που έχει ξεκινήσει, την πλήρη εμπορευματοποίηση της Παιδείας, της Υγείας, των Κοινωνικών Υπηρεσιών, τη χαριστική βολή που ετοιμάζεται και για το Ασφαλιστικό σύμφωνα με τις επιταγές της Ε.Ε. και της Λισσαβόνας. Η ενίσχυση των μηχανισμών καταστολής, χαφιεδοκάμερες, τρομονόμοι κι’ αστυνόμοι - να το απαραίτητο συμπλήρωμα αυτής της αντιλαϊκής πορείας… Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ ΖΗΤΗΜΑ ΖΩΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΟΠΟ Ο κόσμος τόχει τούμπανο. Αυτό που σήμερα εμφανίζεται σαν «Αριστερά» δεν είναι σε θέση να δώσει διέξοδο και προοπτική στις αγωνίες και τους αγώνες των εργαζόμενων και της νεολαίας. Το ξέκομμα του ΣΥΝ από κάθε επαναστατική εργατική παράδοση, ο κυβερνητισμός, η «παγκοσμιοποίηση με ανθρώπινο πρόσωπο», τα «κινηματικά χέπενινγκ» ταυτόχρονα με την προσπάθεια ανάδειξης «αριστερού Προέδρου της Δημοκρατίας» απ’ τις γραμμές του, έχουν σφραγίσει πια, μετά και τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ την πλήρη αναξιοπιστία του. Από την άλλη πλευρά η άρνηση του ΚΚΕ να ξεκοπεί απ’ τη μακρόχρονη οπορτουνιστική κατρακύλα του εδώ και δεκαετίες και από την ταύτισή του με ότι πιο αρνητικό ανέδειξε ο εκφυλισμένος «υπαρκτός σοσιαλισμός», η αποφυγή κάθε αυτοκριτικής για την ολέθρια «τζανετακιάδα» της ηγεσίας του, οι κομματικές παρελάσεις, οι δήθεν αριστερές κορώνες και τα περί «λαϊκής εξουσίας» και «λαϊκής οικονομίας» στο έδαφος του καπιταλισμού, οι προσπάθειές να καπελώσει κι’ αυτό ακόμα το Πολυτεχνείο που είχε τότε καταγγείλλει σαν «προβοκάτσια», δεν παύουν ν’ αποτελούν το σημαντικώτερο ίσως παράγοντα για την διαιώνιση της κρίσης και αφερεγγυότητας της Αριστεράς. Όμως ούτε και οι διάσπαρτες δυνάμεις της επαναστατικής και κομμουνιστικής Αριστεράς μπορούν να επαναπαύονται πια στη γενικόλογη καταγγελία του ρεφορμισμού και της εγκατάλειψης του επαναστατικού δρόμου. Η επαναστατική προσφορά τους στην ίδια την εξέγερση του Νοέμβρη και σε μια σειρά αγωνιστικές παρεμβάσεις που επακολούθησαν μέχρι σήμερα, δεν μπορούν να δικαιώσουν τη διαιώνιση του υποκειμενισμού - σεχταρισμού - μικροαστισμού και της πολυδιάσπασης που εξακολουθεί να τις χαρακτηρίζει. Ούτε η δήθεν «επαναστατική καθαρότητα» και η περιχαράκωση, αλλά ούτε και η δορυφοροποίηση γύρω απ’ τη μια η την άλλη ρεφορμιστική δύναμη δεν πρόκειται να τους ανοίξουν το δρόμο προς την εργατική τάξη και το λαό. Μέσα απ’ τους αγώνες όλων αυτών των χρόνων έχουν συσσωρευτεί πλούσιες εμπειρίες αλλά και επαναστατικές συλλογικότητες που ωστόσο θα πρέπει να μπορέσουν σήμερα να «υπερβούν» δημιουργικά τον εαυτό τους και τις αδυναμίες τους, να προχωρήσουν σε μια θαρραλέα αυτοκριτική για τα «αριστερά» και τα δεξιά λάθη της μέχρι τώρα πορείας τους. Να προχωρήσουν τολμηρά στη συνένωση των δυνάμεών τους γύρω από κοινούς κατακτημένους στόχους. Αξιοποιόντας ότι θετικό έχει μέχρι σήμερα προσφέρει το Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς - ΜΕ.Ρ.Α. Αναπτύσσοντας παραπέρα το Πόλο όλων των αριστερών ριζοσπαστικών και επαναστατικών δυνάμεων: κατά των ΗΠΑ και του πολέμου, ενάντια στην Ε.Ε. και για έξοδο απ’ αυτήν, για την ανατροπή του αντιδραστικού δικομματισμού και κάθε αντιλαϊκής πολιτικής, για τη συγχώνεσυση με τις πλατιές εργαζόμενες και λαϊκές μάζες, για την αγωνιστική υπεράσπιση και διεύρυνση των κατακτήσεων και δικαιωμάτων τους. Κι’ ακόμα για να ανοίξει επί τέλους ο θαρραλέος και ειλικρινής διάλογος που είναι αναγκαίος για την επεξεργασία της σύγχρονης στρατηγικής του εργατικπού κινήματος, με την επιστημονική μελέτη των αντιθέσεων του σύγχρονου κόσμου και του ελληνικού καπιταλισμού, των κατακτήσεων και των αρνητικών εμπειριών του διεθνούς και ελληνικού αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος. Για να αποκατασταθούν αυτοκριτικά οι κοσμοϊστορικές κατακτήσεις και οι παναθρώπινες απελευθερωτικές αξίες που θεμελίωσε το αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα. Για να ανατραπεί η ψεύτικη εικόνα της παντοδυναμίας του ιμπεριαλιστικού - καπιταλιστικού συστήματος. Για να πάρουν εκδίκηση οι θυσίες και οι αγώνες του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, του Πολυτεχνείου.  ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ!  ΓΙΑ ΤΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ - ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ Σ’ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ! ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ!