ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ Σάββατο 23 Ιουνίου 2018, Προπύλαια, 7μμ

Την τελευταία επταετία μια πλειάδα κρατών έχει αναμειχθεί άμεσα ή έμμεσα στον  πόλεμο που διεξάγεται στο συριακό έδαφος. Κράτη τα οποία έσπευσαν να εκμεταλλευτούν τις από τα κάτω κοινωνικές δυναμικές που ξέσπασαν το 2011(«αραβική άνοιξη») προς ίδιον όφελος, εκφυλίζοντας τις προοπτικές που αναδύθηκαν σε έναν ολοκληρωτικό εμφύλιο πόλεμο κατά τη διάρκεια του οποίου έχουν λάβει χώρα μία σειρά από συγκρούσεις που ξεπερνάνε το απλοϊκό δίπολο καθεστωτικών-αντικαθεστωτικών. Η ανάδυση του Ισλαμικού Κράτους, η στρατιωτική εμπλοκή της Τουρκίας, ο εσωτερικός εμφύλιος στο στρατόπεδο των αντικαθετωτικών (σύγκρουση ομάδων που εκφράζουν τα αντιμαχόμενα συμφέροντα Κατάρ, Σαουδικής Αραβίας, Τουρκίας), η πολεμική εμπλοκή των Άσαντ, Η.Π.Α., Γαλλίας, Αγγλίας, Ρωσίας, Χεσμπολάχ, Ιράν υπό το μανδύα της αντιτρομοκρατικής ρητορείας είναι κάποιες από τις πτυχές των ενδοεξουσιαστικών συγκρούσεων και παιχνιδιών που εξελίσσονται στη Συρία γεννώντας εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια εκτοπισμένους. Ο πόλεμος συνεχίζεται και στο ευρωπαϊκό έδαφος με το ελληνικό κράτος, μέλος εξουσιαστικών και υπερκρατικών μηχανισμών (βλ. ΝΑΤΟ), να λειτουργεί ως δεσμοφύλακας και διαχειριστής των μεταναστευτικών ροών.

Ως αναρχικές/οί δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε σε μια ψυχροπολεμική ανάλυση πατροπαράδοτου αντιαμερικανισμού, μιας στείρας αντιιμπεριαλιστικής λογικής και μιας προσπάθειας επιλογής του «μικρότερου κακού» που αλληθωρίζει στα εγκλήματα του ρωσικού στρατοπέδου και του Άσαντ. Είμαστε με τούς εξεγερμένους και τις εξεγερμένες της περιοχής που προσπάθησαν να αποτινάξουν το δικτατορικό καθεστώς, που αυτοοργάνωσαν την ζωή τους υπό καθεστώς πολέμου και ενώ προσπάθησαν να κάνουν το ίδιο με την άμυνα τους, εγκολπώθηκαν και ηγεμονεύτηκαν από πολεμικές μηχανές που εξυπηρετούν ξένα προς την επανάσταση συμφέροντα. Με αυτές κι αυτούς που πλήρωσαν και πληρώνουν βαριά το τίμημα να πάνε κόντρα στους δυνάστες τους, κόντρα στο σκοταδισμό του ISIS και άλλων φονταμενταλιστικών ομάδων, κόντρα στις δολοφονικές κρατικές μηχανές και τους καπιταλιστικούς κολοσσούς που λυμαίνονται την περιοχή.

Η αλληλεγγύη μας στα εκατομμύρια των εκτοπισμένων που βιώνουν τα καταστροφικά αποτελέσματα αυτού του πολέμου, είναι η δημιουργία κοινών αγώνων, ξεπερνώντας διαχωρισμούς έθνους, κράτους, φύλου, θρησκείας και φυλής καθώς και η στοχοποίηση της συνθήκης που τροφοδοτεί και τροφοδοτείται από αυτές τις σφαγές και διαιωνίζει την από κοινού μας καταπίεση και εκμετάλλευση: την κρατική-καπιταλιστική δόμηση της κοινωνίας.