Καλό θα ήταν να ακολουθήσεις τις συμβουλές των ειδικών στην ανατροφή του παιδιού σου.

Συμφωνώ μεν οτι οι ελληνικές οικογένειες είναι βαθύτατα προβληματικές, αλλά η άποψη μου είναι ότι ο λόγος είναι ακριβώς η έλλειψη σύγχρονης πληροφόρησης.

Πολλοί γονείς μεγαλώνουν και μορφώνονται από ψυχολόγους κτλ. και λένε μακάρι να τα ήξερα αυτά όταν έπρεπε.

Οπότε η άποψη μου είναι ενημερώσου απο τους ειδικούς και μετά το συζητάς και εδώ και με τους συντρόφους σου.

Το μωρό πόσων χρονών είναι και τρώει μόνο του; Ποιοί το μεγαλώνουν το μωρό και ρωτάνε να μάθουν, είναι κοινότητα, είναι οικογένεια, ή είναι ατομικότητες; Είναι κτήμα τους το μωρό ή συγκατοικούν προσωρινά με τους άλλους ανθρώπους ισότιμα; Θεωρείτε ότι μόνο εσείς μπορείτε να εκπαιδεύσετε το μωρό και το μωρό δεν σας εκπαιδεύει; Βασικά στοιχεία για να συνεχίσουμε την συζήτηση.

Δεν είναι ανάγκη να πονέσει,απλά να καταλάβει ότι δεν πρέπει να το κανει αυτό γιατί υπάρχουν συνέπειες.Δρά σε ψυχολογικό επίπεδο,είναι μια έμμεση αλλά σαφέστατη προειδοποίηση.Δεν πρέπει να ξεχνάς ότι τα ελευθεριακά και τα ιδεολογικά αφορούν ώριμους ανθρώπους με λογική σκέψη,όχι μωρά που έχουν το ακαταλόγιστο.Εκεί θα πρέπει να είσαι αυστηρός γιατί δεν υπάρχουν περιθώρια λόγου,εκτός αν θες να του μάθεις να φέρεται έτσι στην ζωή του.Απο την στιγμή που βρίσκεται σε ένα σπίτι(μια μικρή κοινωνία)πρέπει να ξέρει ότι η αντικοινωνική/παρορμητική συμπεριφορά έχει συνέπειες

Έχω κ γω ένα μικρό πιτσιρίκι 20 μηνών που δείχνει σημάδια αντικοινωνικής συμπεριφοράς κ δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω. 

Προχτές η αδερφή μου του έφερε δώρο ενα παιχνίδι-τηλέφωνο που το πατάς κ βγάζει ήχους, τραγουδάκια με αριθμούς, αλφαβήτα κλπ.

Ο μικρός αφού έπαιξε λίγο μαζί του, προτίμησε να το σπάσει κ να ξηλώσει το ακουστικό, ενώ το πλησίαζε σε κάτι ρεσό που είχαμε αναμμένα για να το κάψει. Πως θα εξηγήσω την κοινωνική χρησιμότητα του παιχνιδιού-τηλεφώνου στον μικρό ώστε να μην είναι βίαιος; 

γράψε καταρχήν την ηλικία. Αυτό παίζει μεγάλο ρόλο, γιατί θα ξέρουμε αν το παιδί είναι σε θέση να επικοινωνεί λεκτικά ή όχι. Αν το παιδί είναι κάτω του έτους, μάλλον θα πρέπει να κάνεις τον υπηρέτη σε ό,τι χρειάζεται και δεν θα μπορέσεις να το αποφύγεις, είναι μέρος της ιδιότητας του γονέα. Μετά το έτος, το παιδί σου αρχίζει και καταλαβαίνει πράγματα (ειδικά αν έχεις ασχοληθεί να του μιλάς συνέχεια), επομένως είσαι σε θέση να μπορείς να ζητάς μια συγκεκριμένη συμπεριφορά από αυτό, και αυτό να έχει ή να μην έχει κάποια συνέπεια από το αν την τηρεί ή όχι. Μόνο τότε παίζουν ρόλο οι πολιτικές αρχές που σε διέπουν, και όχι πιο πριν. Εκεί λοιπόν, αν θέλεις το παιδί σου να μεγαλώσει ανεξάρτητο / υπεύθυνο για τις δικές του πράξεις θα πρέπει να του επιβάλεις όρια, για να μάθει ότι οι ανθρώπινες σχέσεις είναι αμφίδρομες και εσύ ως γονέας κάποια πράγματα μπορείς να τα κάνεις, κάποια άλλα όχι, και κάποια άλλα απλώς δεν θέλεις, και η λύση για αυτό δεν είναι να απαιτεί. Ένα μωρό μπορεί να γίνει πολύ εξουσιαστικό με τη συμπεριφορά του (χωρίς φυσικά να καταλαβαίνει τι σημαίνει αυτό), γιατί είναι από τη φύση του ανίκανο να επιβιώσει μόνο του και χρειάζεται άλλους να του ικανοποιούν τις ανάγκες. Και έχει πολλές.

Η γνώμη μου είναι να μην ρωτάς στο ιντιμίντια (το βλέπω μέχρι και ανησυχητικό αυτό), και να ψάξεις κανένα βιβλίο. Υπάρχουν πολλά, δεν θέλω να προτείνω κάποιο, αλλά όπως ανέφερα παραπάνω η ηλικία είναι σημαντική, επομένως υπάρχουν άλλα βιβλία για το τι θα πρέπει να κάνεις τον πρώτο χρόνο της ζωής του, άλλα για παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας. Θεωρώ απαραίτητο το διάβασμα για ένα πράγμα τόσο σημαντικό και περίπλοκο όσο η μητρότητα/πατρότητα, δεν πρέπει να το αφήνεις στην τύχη, ούτε στις απαιτήσεις του παιδιού σου, που φυσικά δεν γνωρίζει τι είναι καλό για το ίδιο.

κεφαλοκλειδομα(ειναι και ευσωμη)μου ανοιγε το στομα με το ενα χερι και με το αλλο μου εχωνε την μπουκια στο στομα ενω εγω σπαρταραγα να ξεφυγω ωραιαες εποχες στο σπριντ δεν με ειχε αλλα αν επεφτα στα χερια της περναγα βασανιστιρια

Καλο ειναι να ψαξεις πρωτα βασικα πραγματα που εχουν να κανουν με την αναπτυξη ενος παιδιου σε ψυχοκοινωνικο επιπεδο. Ετσι σιγα σιγα θα ενσωματωσεις και θα του "περασεις" τις ελευθεριακες ιδεες της αυτονομιας του ατομου σε συνδυασμο με τους κοινωνικους του ρολους. Το κομματι της σιτησης και της διαχειρισης της συμπεριφορας του θα σου προτεινα να το δουλεψεις με καποιον ειδικο σ αυτα τα θεματα..πχ με καποιον αναπτυξιολογο ή εργοθεραπευτη ή παιδοψυχολογο. Υπαρχουν λυσεις....ειναι πολιτικη κυριως πραξη το να ψαχτεις κ να βοηθησεις το μικρο.....

Το παιδάκι ειναι κοριτσάκι, σχεδόν 1,5 χρονών, μιλάει (εως 4συλλαβες λεξεις αλλα οχι προτασεις), περπατάει και μπορεί και τρώει, λιγο ατσαλα, μονη της

Φιλε "@ 14/02/2017 11:23 πμ." που συμβουλέύεις να ακολουθήσουμε τους ειδικούς: δεν εχουμε πρόσβαση σε ειδικους, ουτε καν ξερω ποιο ειδικό να ρωτήσω για το θέμα. Σιγουρα οι παιδιατροι δεν ασχολουνται με τετοια. Να ξοδεύουμε σε παιδοψυχολόγους;

Είναι προβληματική η ελλειψη πληροφορησεις, αλλά το "πρωτο Κινουν" κατ εμε, είναι, και παλι, ο καπιταλισμος ο οποίος αφηνει τις οικογένιες μικρές, ενω τις αναγκάζει σε μετακινήσεις συνεχώς, οποτε σπάνε οι φιλικοι και οικογενιακοι δεσμοι που ίσως βοηθούσανε. Επιπλέον, η εμπορευματικοποίηση των πάντων, εμποδιζει και την προσβαση στην πληροφορία, και στον κατακλυσμο φτηνης, "δωρεαν", (παρα-)πληροφορησης.

Αγαπητε Mamas, το παιδακι, 1,5 χρονών, το μεγαλώνει η μανα και ο μπαμπάς, μακρυα απο πεθερικά και τα πάντα, σε ενα μικρό διαμ. στο εξωτερικό. Το παιδι μας εκπαίδευσε αρκετά, πρεπει να ομολογήσω, επικοινωνουμε ήδη αρκετά. Ομως είναι φανερό πως του αρέσει αρκετά να πεταει το φαγητό του, όσο και να του το εξηγώ ορθολογιστικά(αυτη ειναι η προσέγγιση μου, που δεν πολυδουλεύει) οτι ειναι λάθος...[παντως δεν του λέμε "φαε γιατι πεινάνε τα παιδακια στην αφρικη" διοτι ειναι συναισθηματικος εκβιασμός.]

Φιλε ΕλαφροΧαστουκι, ΠΟΤΕ ΤΩΝ ΠΟΤΩΝ δεν θα γίνει κατι τετοιο. Τον εκπαιδευεις πως η βια ειναι αποδεκτή μεθοδος διδασκαλίας. Πέρα απο τις συνέπειες εχω και ηθικους ενδιασμούς στο συγκεκριμένο θεμα. Από ποτε δικαιουμαστε να δερνουμε αυτους με "λιγοτερες διανοητικες ικανότητες"; Απαράδεκτο...Το συζητησαμε με την γυναίκα μου και αποφασίσαμε πως δεν θα κάνουμε ποτέ κατι τέτοιο.

Συμπάσχων m@uri, σε καταλαβαίνω απόλυτα. Παντως το σπάσιμο είναι και αυτό είδος παιχνιδιού, λένε. Οποταν αν κατι δεν ειναι μεγαλης αξίας, εμεις το αφήνουμε να το σπάσει (συνήθως αυγά, που είναι και φτηνα), δλδ δεν το θεωρούμε "κακό". 

Φιλε @ 14/02/2017 1:42 μμ, κοίταξα και στα βιβλια πριν ρωτήσω. Ολα συμφωνούνε ουσιαστικά σε 4-5 κατευθύνσεις που έδωσα πιο πάνω. Το θέμα είναι πως δεν αντέχουν ολα, σχεδον κανένα, της Ηθικής που θελουμε να μας διέπει.

Καταλαβαίνω ισως να ξενίζει να ρωταει κανεις εδω μεσα, ομως θεωρώ πως το πως αναθρέφεις το μωρό ειναι και ιδεολογικό θέμα, είναι θεμα που αφορα τις σχεσεις ανθρώπων, και απο την στιγμή που ειναι κοινωνικό, δεν καταλαβαίνω γιατι να μην ρωτήσω. Δεν ειναι οτι θα υοθετήσω ακριτα όποια συμβουλή μου δώσουνε....(σε ευχαριστώ παντως για το ενδιαφέρον και την απαντηση σου)

υπάρχουν βιβλία που μπορούν να βοηθήσουν σχετικά. άλλοι πιο ψαγμένοι μπορούν να προτείνουν συγκεκριμένα. επίσης υπάρχει και μια πηγή στο fb, ομάδα ενσυναίσθηση, με υλικό βιβλιογραφίας κ.α. και άπειρες σχετικές συζητήσεις 

πέρα από οποιεσδήποτε επιλογές κάνουμε ως γονείς (με βάση θεωρίες, ιδέες, υποκειμενικές προσεγγίσεις και κρίσεις) τα αναπτυξιακά στάδια είναι καλό να τα μελετούμε ώστε οι προβληματισμοί μας να είναι αντίστοιχοι με τις δυνατότητες του ατόμου στη συγκεκριμένη ηλικία

Πες μου πως κάνεις πλάκα

 

αν το μωρό πετάει το φαΐ σημαίνει ότι δεν πεινάει, οπότε το αφήνεις στην ησυχία του μέχρι να ζητήσει φαΐ

αν το παιδί σπάει τα παιχνίδια δεν σημαίνει σίγουρα ότι είναι άλλο ένα είδος παιχνιδιού. το παιδί επεξεργάζεται τον κόσμο και τα παιχνίδια και το φαΐ και θέλει να ανακαλύψει από τι είναι φτιαγμένα. ακόμα νιώθει και δυνατό αν καταφέρει και σπάσει κάτι που στην αρχή του φαίνεται εξωτερικά σκληρό, όπως το παιχνίδι που είναι από πλαστικό ας πούμε.

σε μεγαλύτερη ηλικία τριών τεσσάρων ετών και ανάλογα τι διδάγματα πήρε μέχρι τότε από τους γονείς και τον περίγυρό του, τότε παίζει και κάνει και σκανδαλιές, θυμάμαι η ανηψιά μου πέταγε τη φρατζόλα το ψωμί από το τραπέζι γιατί προφανώς ήθελε να παίξει μαζί μου νομίζοντας ότι το να με νευριάσει είναι παιχνίδι, εγώ όμως δεν το κατάλαβα τότε και πήγα να τη μπατσίσω ελαφρά στα πισινά που είναι μαλακά και θεωρητικά δεν πονάει. όμως... τη στιγμή που το χέρι μου κατευθυνόταν προς τα πισινά της, έκατσε στα γόνατα και τη χτύπησα από την ορμή κατά λάθος δηλαδή στη μέση και έβαλε τα κλάματα. δεν μπορώ να σας περιγράψω τι ένιωσα εκείνη τη στιγμή που την πόνεσα άθελά μου, αλλά δεν ξαναπροσπάθησα ποτέ να κάνω ένα παιδί να καταλάβει το σωστό και το λάθος με μπατσάκια...

το παιδιά καταλαβαίνουν καλύτερα με χάδια και βλέματα και πραγματικούς μορφασμούς χαράς, λύπης ή στεναχώριας από το να του εξηγήσεις τι είναι σωστό και τι λάθος. γι αυτό αν σε δει πραγματικά στεναχωρημένο/η και λυπημένο/η για κάτι που έκανε, τότε θα καταλάβει και δεν θα το ξανακάνει.

Ο 11,44 @ και η μ@υρη τρολλάρουν. Και χώνουν πάλι το κλασσικό θέμα κατινάζ του χώρου...Τηλέφωνo=καρτοτηλεφωνο , ρεσό=φωτια,μπουκαλια,κλπ...

Μη τους δινετε σημασία. ευφάνταστη τρολλια το παραδέχομαι και γέλασα αλλά αμα ξεκινήσει και σε ΤΕΤΟΙΟ ΠΟΣΤ κατιναζ θα τα έχω δει όλα...

δεν τρολάρει, έτσι; Ειστε σοβαροι; Για διαβάστε ξανα την αρχικη ανάρτηση.

Τυγχάνει να έχω και εγγόνια. Στην πρώτη περίπτωση το παιδί απλά παίζει με το φαγητό του. Στη δεύτερη, εξερευνά το παιχνίδι από φυσική περιέργεια. Το μεγάλωμα ενός παιδιού πρέπει να έχει ως στόχο την αυτοδυναμία του. Με κατανόηση και φροντίδα, και ( το παιδί )  δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως πεδίο εφαρμογείς πολιτικών θεωριών. 

Μάθε να μαγειρεύεις καλύτερα

Δεν είναι ακραίο να δώσεις ένα ελαφρύ(που δρά κυρίως ψυχολογικά)χαστούκι σε ένα μωρό που δεν έχει καν μνήμη και έχει το ακαταλόγιστο.Σιγά το πράγμα,αν θέλετε να δείτε βία διαβάστε τις μεθόδους διαπαιδαγώγισης στην Ευρώπη της δεκαετίες του '50-'60 ή ρωτήστε κανέναν παλαιότερο τι γινόταν σε πολλά ελληνικά σχολεία μέχρι και την δεκαετία του'90 ακόμα...απ'το δέντρο τα κρεμάγανε και τα δέρνανε με το κλαδί.Μετά πήγαμε στο άλλο άκρο,απαγορεύτηκαν παιχνίδια που συμβολίζουν όπλα,υστερία για τα βίαια βιντεοπαιχνίδια,βάλαμε τα παιδιά σε γυάλα.Απο εκεί που παίζανε πετροπόλεμο στις γειτονιές και τρέχανε ελεύθερα τα κλείσαμε στο κλουβί"για το καλό τους,τα κάναμε μαμόθρευτα.Το παιδί πρέπει να μάθει να σέβεται απο νωρίς τους άλλους,πρίν το μάθει τρώγοντας ξύλο στο πεζοδρόμιο.Πρέπει να ξέρει ότι αν ξεπεράσει τα όρια υπάρχουν συνέπειες.Φωνές,απειλές,σπάσιμο παιχνιδιών,τσακωμοί,ψυχολογική βία.Αυτή είναι η ζωή και η ζωή περιλαμβάνει και την σύγκρουση.Εκτός αν έχετε σκοπό και δυνατότητα να τα κλείσετε επ'αόριστο στο χρυσό κλουβί και να τα υπηρετείτε ισοβίως

Εμενα το κοριτσι μου εχει αγχος αποχωρισμου. Οταν φευγουμε απο το σπιτι κλαιει.

Συνηθως της αφηναμε κατι δικο μας να νοιωθει οικεια( ρουχα,πραγματα) ,αλλα δεν επιασε.
Μου εχουνε πει για την θετικη εκπαιδευση και προσπαθω να βρω ειδικο που να ασχολειται. Συνοψιζεται στο εξης : "Επιβραβευουμε την θετικη συμπεριφορα, αγνοουμε την αρνητικη και σε βαθος χρονου την αποβαλλει". Γνωριζει κανεις περισσοτερες λεπτομεριες, καποιο βιβλιο μηπως;

Συντροφικα

...τσακώνονταν σε ξένο αχυρώνα.

Φίλε, ανατρέφω ένα νέο άνθρωπο (βιολογικό τέκνο μου), σχεδόν δυο ετών, μαζί με τη συντρόφισσά μου και με τη βοήθεια άλλων συντρόφων.

Πέταγε το φαϊ, έσκιζε βιβλία, έσπαγε ότι μπορούσε να σπάσει. Τώρα μπορεί ακόμα να πετάει φαϊ, σπάνια, αλλά πλέον τρώει μόνος του ο άνθρωπος, ζητάει αυτό που θέλει και σταματάει όταν θέλει να αλλάξει γεύση και όταν χορτάσει. Τώρα μπορεί ακόμα να πετάει αντικείμενα, σπάνια, αλλά συνήθως πετάει μπάλες και όλα τα υπόλοιπα τα επανατοποθετεί, τα βάζει σε λειτουργία ή προσπαθεί να τα συναρμόσει όπως έχει δει. Ακόμα σκίζει καμιά σελίδα, σπάνια, αλλά συνήθως ξεφυλίζει τα βιβλία από περιέργια και του αρέσει να του τα διβάζουν, ιδιαίτερα όταν έχουν εικόνες.

Χωρίς μπάτσες, πνιγμούς κι άλλες συμπεριφορικές αθλιότητες.

Τα πάντα στον άνθρωπο είναι επικοινωνία. Και η επικοινωνία είναι παιχνίδι. Μπορείς να το καταλάβεις καλύτερα παρακολουθώντας ένα παιδί από τις πρώτες μέρες του.  Επίσης, το πρώτο πράγμα που κάνει ο άνθρωπος είναι εξέγερση, για το φαϊ. Επίσης, μπορείς να το καταλάβεις καλύτερα παρακολουθώντας ένα παιδί από τις πρώτες μέρες του. Μετά μας μαθαίνουν να το ξεχνάμε.

Οι πολιτισμένοι ενήλικες ρίχνουν ξύλο, σπάνε το σπίτι τους, καλούν χαιρέκακα τους μπάτσους για να μπατσίσουν τον διπλανό τους και κάνουν πόλεμο, όντας πολύ πειθαρχημένοι. Στα καλύτερά τους ρίχνουν ξύλο στους μπάτσους μαζί με τον διπλανό τους, σπάνε το μαγαζί του αφεντικού και οργανώνονται στον ταξικό πόλεμο.

Μην ακούς κανέναν. Ειδικά τους «ειδικούς». Δεν ξέρουν την τύφλα τους. Έχουν σπουδάσει τις αρχές, τους κανόνες και τις ερμηνευτικές μεθόδους ενός κανιβαλικού πολιτισμού.

Εσύ μόνο μπορείς να ξέρεις καλύτερα. Γιατί μπορείς να παρατηρείς το νέο άνθρωπο κάθε μέρα στην εξέλιξή του (συγχρόνως βιολογική και κοινωνική). Να παρατηρείς, να εκπλήσεσαι, να μαθαίνεις και να καινοτομείς.

Να ακούς μόνο όσους έχουν μεγαλώσει παιδί και όσους βρίσκονται δίπλα στο παιδί σου, αλλά τελικά να κρίνεις εσύ.

Ακόμα, να εκφράζεσαι ελεύθερα. Να του λες τι θέλεις και τι δεν θέλεις και γιατί. Ενδεχομένως, επιτακτικά. Ενδεχομένως, παρακλητικά. Ενδεχομένως, προσκλητικά. Δεν υπάρχει τίποτα που δεν πρέπει να ακούσει ένα παιδί και τίποτα άχρηστο. Κάθε δογματική συμβουλή είναι για τα σκουπίδια.

Αν κατοικείς στην Αθήνα, έχε το νου σου στα κινηματικά Μέσα, γιατί σύντομα μπορεί να ανέβει κάλεσμα για δημιουργία ελευθεριακού σχολίου. Ή οργάνωσε μια σχετική πρωτοβουλία εσύ.

Και στο ιντιμίντια μπορείς να τρολάρεις.

Με δεδομένο το μέγεθος της κρίσης έχω να παρατηρήσω τα εξής:

- Δύσκολα κάνει κάποιος παιδιά, αυτό το μαρτυρά κι η κρίση υπογεννητικότητας στη χώρα.

- Υπάρχει κίνδυνος στην απελπισία του ο φτωχός γονιός που δεν έχει να αναπληρώσει το σπαταλημένο φαγητό να προβεί σε δυσανάλογα σκληρή τιμωρία του μωρού.

Έτσι αγαπητέ φίλε ή αγαπητή φίλη που ανέβασες το αρχικό ποστ, είσαι από τους τυχερούς έχεις παιδί και έχεις το χρόνο και το χρήμα να το μεγαλώσεις και να θέτεις δημόσια ερωτήματα για την ανατροφή του, όμως το καλύτερο που θα 'χες να κάνεις θα ήταν να αντικρύσεις το μικρό ανθρωπάκο, το σπλάχνο σου, και τότε η απάντηση θα ανάβλυζε πηγαία από το λογισμό σου.

Την καλύτερη συμβουλή μου την έδωσε μία φίλη μου που ήταν ήδη μαμά όταν απέκτησα το γιο μου.

"Θα ακούσεις πολλά από πολλούς και διάφορους. Είναι όλα λάθος.

"Ήταν η μόνη γνώμη που έλαβα υπόψιν και ακολούθησα το ένστικτό μου,τις απόψεις μουκαι την καρδιά μου.Εχω κάνει λάθη,έχω χαρεί, περνάωκαλά με το παιδάκι μου,και σιγά σιγά βλέπω ένα ωραίο ατομάκι να διαμορφώνεται. Τα παιδιά γίνονται αυτό που βλέπουν και νιώθουν.Αν εσείς αισθάνεστε καλά και σίγουρ@ τότε όλα είναι μια χαρά.

 

Έγραψε κάποιος από πάνω

<<Με δεδομένο το μέγεθος της κρίσης έχω να παρατηρήσω τα εξής:

- Δύσκολα κάνει κάποιος παιδιά, αυτό το μαρτυρά κι η κρίση υπογεννητικότητας στη χώρα.>>

 

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο παραμύθι από αυτό (το οποίο αποδέχτηκες άθελά σου) ότι δεν κάνουν παιδιά οι έλληνες  και οι ελληνίδες λόγω κρίσης. Υπογεννητικότητα υπήρχε και πριν την κρίση. Οι Έλληνες και οι ελληνίδες την περίοδο της κατοχής , όταν υπήρχε μεγάλη πείνα και ανέχεια στις δεκαετίες 40,50,60 έκαναν πολλά παιδιά.

 Λίγα παιδιά κάνουν στις πολύ ανεπτυγμένες χώρες χωρίς κρίση, Γερμανία, Γαλλία , Σουηδία και αλλού στη δύση, και στην Ελλάδα μετά τη δεκαετία του 80 όπου άρχισε ο υπερκαταναλωτισμός.

Στις ανεπτυγμένες οικονομικά και καταναλωτικές κοινωνίες οι δυτικοί πολίτες δεν κάνουν παιδιά γιατί απλά κοιτάνε την πάρτη τους και την καλοπέρασή τους.

Τα παιδιά είναι αστικός μύθος ότι είναι μεγάλο έξοδο. Η χαρά που σου δίνουν και το νόημα στη ζωή δεν έχει κανένα άλλο πράγμα που να στο δίνει. Αυτό φαίνεται ότι πολλά παιδιά κάνουν οι ρομά, οι μετανάστες, στις φτωχές  χώρες αυτοί που πραγματικά έχουν οικονομικά προβλήματα κάνουν πολλά παιδιά. Αντίθετα στις δυτικές, οι πολίτες προτιμούν να ξοδεύουν για κινητά, για διασκέδαση, για αυτοκίνητα, για ταξίδια, να μαλακίζονται όλη μέρα και παιδιά να μην κάνουν γιατί τα παιδιά έχουν ευθύνες και οι δυτικοί μαθαίνουν να είναι ανεύθυνοι και παρτάκηδες.

Είναι πραγματικά αστείο και εξωφρενικά υποκριτικό να βλέπεις τον δυτικό πολίτη με αυτοκίνητο 20.000 ευρώ , με κινητό 1000 ευρώ, με σπιταρόνα από τους γονείς, να ξοδεύει το βράδυ στα μπαρ 50 ευρώ και να λέει δεν κάνω παιδιά λόγω κρίσης ή επειδή τα παιδιά έχουν έξοδα.

 

Υ.Γ. Έχω ένα παιδί, ήθελα και άλλο, μένω στο ενοίκιο, και επισφαλώς εργαζόμενος.

 

 

Μπράβο σου επισφαλώς εργαζόμενε, φαντάζομαι ότι ως επισφαλώς εργαζόμενος θα έχεις τα χρήματα για να σπουδάσει το παιδί σου 6 χρόνια στο δημοτικό, 3 χρόνια στο γυμνάσιο, 3 χρόνια στο λύκειο και ίσως και παραπέρα. Επίσης ως επισφαλώς εργαζόμενος θα μπορείς να του εκπληρώνεις τις ανάγκες διατροφής, διαμονής, ηλεκτρισμού κλπ. που θα έχει ως παιδί. Αλήθεια επισφαλώς εργαζόμενε πριν γράψεις ότι έγραψες για το δημογραφικό σκέφτηκες ότι όντως έτσι έχουν τα πράγματα για τις ανεπτυγμένες χώρες αλλά η κρίση μπορεί να τα επιτείνει. Αλήθεια επισφαλώς εργαζόμενε που βρίσκεις το χρήμα και το κουράγιο να τα γράψεις όλα αυτά ... σου γράφω από ένα δωμάτιο με 10 βαθμούς τη στιγμή που η συντήρηση του ψυγείου μου λειτουργεί στους 6 βαθμούς και είμαι ασφαλώς άνεργος.

Το να πετάει το φαγητό κάτω το παιδί ούτε προσπαθεί να το χαραμίσει ούτε είναι κακή συμπεριφορά.

Ανακαλύπτει το κόσμο γύρω του. Το πιθανότερο είναι να παρατηρεί την βαρύτητα ή το τι συμβαίνει στον πουρέ όταν χτυπάει το πάτωμα και γιατί δεν συμβαίνει το ίδιο με κάτι που είναι πιο σκληρό όπως το πιρούνι. Το γεγονός ότι σου λερώνει το πάτωμα είναι κάτι το οποίο είναι πιο πολύπλοκο για να το καταλάβει. Το τι είναι καθαρό και βρώμικο θα αρχίσει να το αντιλαμβάνεται πιο μετά...Μην προσπαθείς να του μάθεις πράγματα πριν την ώρα τους γιατί το μόνο που θα καταφέρεις είναι να τον μπερδέψεις και να απογοητευτεί που δεν μπορεί να εκπληρώσει τις επιθημίες σου. Το κόλπο με τις εφημερίδες είναι ίσως η καλύτερη λύση και θα πρέπει να δεχτείς ότι για να μάθει να τρώει το παιδί κάποιο φαγητό πρέπει να καταλήξει στα σκουπίδια...χωρίς να σπάσεις αυγά δεν κάνεις ομελέτα που λέει κι ο λαός...

 

@Ελαφρύ χαστούκι σου χρειάζεται εσένα που είσαι και μάνα 5χρονου...

 

@m@uri Αντικοινωνική συμπεριφορά να ανοίξει το κινέζικο τηλεφωνάκι που του χαρίσατε! Άρα και του ανήκει και μπορεί να χαρεί παίζοντας μαζί του όπως νομίζει αυτός καλύτερα. Μάλλον μερικοί δεν έχουν ιδέα τι ακριβώς σημαίνει η λέξη παιχνίδι. Όποιος έχει περάσει δυο μέρες με ένα μικρό παιδί ξέρει καλά πως όταν του χαρίζεις κάτι αυτό περνάει δυό ώρες παίζοντας με το κουτί που ήρθε το παιχνίδι. Τα παιδιά έχουν μια ανεξάντλητη φαντασία κι εμείς δυστυχώς το χρόνο που αφιερώνουμε μαζί τους προσπαθούμε με κάθε τρόπο να την σκοτώσουμε και να την βάλουμε στα καλούπια μας. Το τηλεφωνάκι μπορεί να φτιάχτηκε με το σκεπτικό ενός συγκεκριμένου παιχνιδιού όμως τον τρόπο που θα παίξει μαζί του ένα παιδί θα το καθορίσει το ίδιο το παιδί.

Αν κάτι δεν θέλεις να σπάσει το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι το κρατήσεις μακρία από το παιδί. Αλλά μην μαλώνεις το παιδί επειδή παίζει με τα παιχνίδια του. 

Δεν αμφισβητώ ότι και εσύ όπως και εγώ και άλλοι συμπολίτες μας έχουν οικονομικά προβλήματα αλλά δεν θα μπω σε προσωπικές οικονομικές αναλύσεις, η ανάλυσή μου είναι γενική και όχι ανά περίπτωση.

Θα σου πω μόνο πως η γιαγιά μου με τον παππού μου στην κατοχή οι ναζί τους έκαψαν και τα δύο σπίτια και το πεδινό και το ορεινό στη Θεσσαλία. Η γιαγιά μου όταν τους έκαιγαν τα σπίτια ήταν έγγυος στο τρίτο της παιδί. Μετά τη κατοχή γέννησε και τέταρτο. Έχω δουλέψει σε δουλειές με οικονομικούς μετανάστες που έμεναν όταν ήρθαν ελλάδα σε χωράφια, και έκαναν παιδιά στην ελλάδα ξεκινώντας από το μηδέν, έχω δει τόσα πολλά που σε γενικές γραμμές να μιλάει ο δυτικός πολίτης της Γερμανίας της Σουηδίας, της Ελλάδας της Γαλλίας, ότι δεν παντρεύεται ή δεν θέλει να κάνει παιδί ,εδώ ακούς άλλους ούτε δεσμό δεν  θέλουν να κάνουν λόγω οικονομικών προβλημάτων, ε είναι υποκρισία.

Τα στοιχεία είναι αδιαμφισβήτητα στις ανεπτυγμένες οικονομικά κοινωνίες υπάρχει υπογεννητικότητα λόγω του ότι ο δυτικός πολίτης κοιτάει την καλοπέραση και τη πάρτη του.

Δες πόσα παιδιά γεννιούνται στη Γάζα στην Παλαιστίνη και δες στο ανεπτυγμένο Ισραήλ.

Δες εδώ πόσα παιδιά κάνουν οι  μετανάστες και πόσα οι ντόπιοι και δεν θα σου πω για Έλληνες που είναι φτωχοί, και στη Φιλοθέη και στο Ψυχικό δεν κάνουν παιδιά. Έχουν μία βίλα 1.000 τ.μ. το ζευγάρι και γυρνάει μόνο του σε ένα τεράστιο σπίτι.

Στην Ελλάδα είναι ευτυχία ότι έχουμε πολλούς μετανάστες που ήρθαν ειδάλλως θα ήταν μία εντελώς γερασμένη κοινωνία η ελληνική. Στην Κυψέλη εάν δεν είχαμε τα μεταναστάκια τα ελληνόπουλα δεν θα έβρισκαν παιδιά να παίξουν, με τι θα παίξουν με τους γέρους.

Επίσης βάζεις κάτι παραμέτρους πως θα σπουδάσει το παιδί, τι το ένα τι το άλλο, εάν υπάρχουν χρήματα μπορεί να σπουδάσει, εάν δεν υπάρχουν μπορεί να γίνει κάτι άλλο, κανείς όμως δεν λέει πόσα ξοδεύονται για αυτοκίνητα, ζαντολάστιχα, κινητά, μπαρ, αλλά μόνο πόσα θα στοιχίσει το παιδί. Και αυτό είναι καθαρά δυτική σκέψη.

Φυσικά δεν αρνούμαι στο επαναλαμβάνω ότι και εσύ όπως και άλλοι έχουν οικονομικές δυσκολίες, δεν νομίζω όμως ότι όλη η Δύση(ακόμα και στις ΗΠΑ οι εύποροι δεν κάνουν πολλά παιδιά), δεν κάνει παιδιά λόγω οικονομικών δυσχερειών. Ο κυριότερος λόγος είναι η λογική <<κοιτάω την πάρτη μου, το τομάρι μου, ότι βγάζω τα τρώω μόνος μου, πηγαίνω στα μπαρ, κάνω τα ταξίδια μου, αλλάζω ερωτικούς συντρόφους και δεν κάνω δεσμούς γιατί ο δεσμός είναι συντηρητικό πράγμα, και όλα αυτά>>

 

Ξέχασα να γράψω και για τους ειδικούς...

Συχρονοι παιδαγωγοι θεωρούνται οι Μοντεσόρι και Πίκλερ

https://en.wikipedia.org/wiki/Montessori_education

https://en.wikipedia.org/wiki/Emmi_Pikler

και συγκεκριμένα για την διατροφή η μέθοδος baby led winning

https://en.wikipedia.org/wiki/Baby-led_weaning

εγώ κι η συντροφός μου την ακολουθήσαμε για το παιδί μας που είναι τώρα 16 μηνών και τρώει από 8-9 μηνών κανονικό φαγητό διαλέγει τα μέρη που θέλει από το πιάτο, χειρίζεται πολύ καλά το κουτάλι και έχει αρχίσει δειλά δειλά να προσπαθεί να πιρουνιάσει αλλά ακόμα δεν τα καταφέρνει. Ήδη εδώ και κάνα τρίμηνο το καθάρισμα μετά το φαγητό είναι επιπέδου: περνάω το βετέξ και μαζέυω και τα δυο μπιζέλια που του πέσανε (δεν τα ρίχνει, αυτό το παιχνίδι το βαρέθηκε πια ή το έχει εμπεδώσει).

Καλή συνέχεια

 

περί υπογεννητικότητας δυτικών και χαράς ευαγγέλιο υπερτεκνοποιΐα τριτοκοσμικών, ρομά κλπ κλπ κλπ

μην είσαι και τόσο σίγουρος ότι οι ρομά και οι τριτο-ανατολο-αφρικανο-κοσμικοί κάνουν πολλά παιδιά από την πολλή αγάπη τους για τα παιδιά. οι ρομά, οι γύφτοι δηλαδή, τα βγάζουν στο δρόμο από 5 χρονών να ζητιανέψουν ή ζητιανεύουν οι ίδιοι δείχνοντάς τα ότι πεινάνε και να τους βοηθήσουμε να τα ταΐσουν και κάποιοι υποψιάζονται ότι τα αφήνουν επίτηδες ξενηστικωμένα για να πάει καλύτερα η ζητιανιά τους.

κάποιοι μουσουλμάνοι τα κάνουν για να τα πουλήσουν και πολλοί αφρικανοί για να τους απαλλάξουν από τις δουλειές και να πουλήσουν και κάποια.

μην κοιτάς τις εξαιρέσεις στη Γάζα που μοιάζει με την δική μας ελληνική κατοχή, που είναι άλλο πράμα γιατί αυτοί απειλούνται ως ράτσα με εξαφάνιση, όπως και οι έλληνες στην κατοχή, πέραν που όταν είσαι υπό διωγμό το σεξ αλαφρώνει/χαλαρώνει έστω και λίγο τους διωκώμενους και που να τρέχουν στο περίπτερο για προφυλαχτικό όταν οι βόμβες σφυρίζουν γύρω τους, στις μέρες μας, στην δική μας κατοχή δεν ξέραν καν απ' αυτά.

σε λίγες δεκαετίες αν δεν συμβεί κάτι κατακλυσμικό, θα έχουμε φτάσει "αισίως" τα 8 δις πάνω στον πλανήτη. το πρόβλημα δεν είναι η δυτική "υπογεννητικότητα" και δεν οφείλεται στο ότι είναι και καλά παρτάκηδες (μπορεί να είναι αλλά αυτό οφείλεται στον καπιταλισμό κι όχι στην άποψή τους για το πόσα παιδιά θα κάνουν), το πρόβλημα είναι στους τριτοκοσμικούς αμόρφωτους και δήθεν θεοσεβούμενους, αλλαχοσεβούμενους κλπ. η Κίνα ας πούμε είδε το πρόβλημα και έβαλε φρένο, αλλά με λάθος τρόπο, την απαγόρευση πάνω από 2 παιδιά, για τους δικούς της πολιτικούς λόγους, τώρα νομίζω καταργήθηκε ή το αυξήσαν στα 3. το εσκεμμένο λάθος της Κίνας ήταν ότι δεν πρόσφερε την ανάλογη παιδεία που χρειαζόταν οι κινέζοι για να καταλάβουν πότε και πόσα παιδιά αντέχει ο τόπος τους. εργατικό δυναμικό τύπου σιβηρία ήθελε η "κομμουνιστική" Κίνα... όπως και άκρως πιστούς ορθόδοξους πληβείους θέλει η ελληνική εκκλησία, το ισλάμ κλπ κλπ κλπ για να τρώνε οι αρχιμανδρίτες με τις κοιλάρες να ξεχειλίζουν και τις μίτρες και τα μπαστούνια από χρυσάφι για να κυκλοφορούν.

έτσι υπάρχει κι άλλος ένας λόγος που στην Ελλάδα έχουμε μια περαιτέρω υπογεννητικότητα λόγω κρίσης. είτε το συνειδητοποιούν είτε όχι οι υποψήφιοι γονείς, ενδόμυχα κάτι τους φρενάρει, αυτό το κάτι είναι ότι δεν θέλουν να είναι υπεύθυνοι γι αυτά που θα τραβήξουν τα παιδιά τους εξαιτίας της απόφασής τους να τα κάνουν. και άντε τα κάναν, γιατί από τα 4 χρόνια τους θα πρέπει να τα τρέχουν από βρεφονηπιακούς σταθμούς, προνήπια, νήπια, δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο, πανεπιστήμιο, στρατό και τελικά μια θέση στην ανεργία; γιατί τα κάναν τα παιδιά; για να γίνουν υπηρέτες του κεφαλαίου, είτε ως γραφιάδες, είτε ως σκαφτιάδες;

Ξεκίνησε με το ψευδώνυμο Παιδί για πάντα να γράφει:

Δεν αμφισβητώ ότι και εσύ όπως και εγώ και άλλοι συμπολίτες μας έχουν οικονομικά προβλήματα αλλά δεν θα μπω σε προσωπικές οικονομικές αναλύσεις, η ανάλυσή μου είναι γενική και όχι ανά περίπτωση.

[...]

Μα "φιλαράκο" αν η ανάλυσή σου ήταν γενική θα φρόντιζες τουλάχιστον να πληροφορηθείς τη στατιστική των γεννήσεων (αλλά και της βρεφικής θνησιμότητας) στην κατοχή. Να μας φωτίσεις και με μας κι όχι να ανατρέχεις στην εμπειρία της γιαγιάς σου και του παπού σου, και στους επιτυχημένους οικονομικούς μετανάστες.

Είναι τόσο γενική η ανάλυσή σου που δεν αγγίζει οικονομικούς μετανάστες που τρέφονται με μια φέτα ψωμί και λίγη ζάχαρη κάθε βδομάδα, πολύ περισσότερο την πραγματική κατάσταση πραγματικών ντόπιων.

Προφανώς μια τόσο γενική ανάλυση δεν μπορεί να εννοήσει ότι οι ανάγκες των ανθρώπων εξελίσσονται ιστορικά, και συνακόλουθα κι οι ανάγκες των παιδιών εξελλίσονται κι αυξάνονται κι αυτές ιστορικά. Επομένως κάποιος που βιώνει τη βία της επισφαλούς εργασίας, της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισμού θα βρεθεί μπλεγμένος σε ισχυρές αντιφάσεις και δε μπορείς να τον κατηγορείς για υποκρισία αν δεν τεκνοποιήσει, γιατί πολύ απλά πειθαναγκάζεται σε μια τέτοια απόφαση και δεν είναι επιλογή του.

Κατά πως λέμε από παιδί κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια και όχι τέτοια παραμύθια. Άκους εκεί "Παιδί για πάντα"!

Για κάτι που δεν είναι πρόβλημα κάποια/ο συνιστά ειδικούς και θεραπευτές ..... για να επιτευχθεί το ζητούμενο αποτέλεσμα του παιδιού που κάνει ότι θέλει ο Παβλόφ. Η το αφήνεις να κάνει ότι θέλει και αργότερα καθαρίζεις (γιατί κάτι θα έρθει να φάει την τροφή) ή όταν δεν αντέχεις πια του παίρνεις την τροφή από μπροστά του και την βάζεις στο ψυγείο. Σε κάποια στιγμή θα πεινάσει και θα την ζητήσει, την ξανα δίνεις, πετάει, την βουτάς. Δεν παθαίνει τίποτα με λίγη πείνα. Μόνο οι γονείς θεωρούν ότι είναι απαραίτητο να φάει το παιδί όταν αυτό δεν θέλει να φάει. Ανάλογα με τον χειρισμό θα είναι και το διατροφικό πρόβλημα του παιδιού που θα το συνοδέψει σε όλη του την ζωή. Απ'τα πιο τραυματικά επεισόδια του δυτικού ανθρώπου είναι η εκμάθηση της διατροφής. Το πως και που χέζουμε και κατουράμε είναι τα επόμενα εξίσου τραυματικά. Τα παιδιά της δύσης μέχρι να φτάσουν στο νηπιαγωγείο είναι κλινικά ασθενείς και πιθανά ποτέ να μην θεραπευτούν. Αν λίγο υπάρχει για τροφή, και αν πέσει κάτω έχει ζωάκια που το τρώνε άμεσα (χώμα) δεν υπάρχουν τέτοια "προβλήματα" με τα τα κωλοπαίδια. Αν το παρακάνουν και φάνε και μια ξέστροφη συνεχίζουν να είναι ψυχολογικά υγιέστερα των ζαβλακωμένων του μικροαστικού νηπιαγωγείου.

Συνομιλητή μου έγραψες:

<<Επομένως κάποιος που βιώνει τη βία της επισφαλούς εργασίας, της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισμού θα βρεθεί μπλεγμένος σε ισχυρές αντιφάσεις και δε μπορείς να τον κατηγορείς για υποκρισία αν δεν τεκνοποιήσει, γιατί πολύ απλά πειθαναγκάζεται σε μια τέτοια απόφαση και δεν είναι επιλογή του.>>

Αυτές τις κατηγορίες τις σέβομαι αλλά άσε την Ελλάδα τώρα της κρίσης, που και πάλι δεν είναι αφρικανική χώρα,  φράγκα παίζουν δες πόσα αυτοκίνητα κυκλοφορούν έξω, ή πέρασε από Φιλοθέη, Ψυχικό, Πολιτεία.

Αφού θες στατιστικά δείξε τα στατιστικά της Ελλάδας του 2004 τότε που η ανεργία ήταν μικρή, καλοί μισθοί σε στελέχη ιδιωτικού τομέα σε δημόσιους, δες και τότε υπήρχε υπογεννητικότητα, γεννήσεις λίγες.

Δείξε τα στατιστικά από την ανεπτυγμένη και με κοινωνικό κράτος Σουηδία, Ελβετία εκεί θα δεις περίτρανα ότι και μικρή ανεργία και καλοί μισθοί αλλά γεννήσεις λίγες γιατί η κουλτούρα του δυτικού πολίτη είναι κοιτάω πως θα περάσω καλά.

Επομένως ήμουν σαφής και έκανα κριτική όχι στους πληβείους της δύσης αλλά στα μεσοστρώματα και τους εύπορους που μένουν σε βίλες ή μεγάλα σπίτια μόνοι τους, ξοδεύουν τα λεφτά για τη διασκέδασή τους, τα ταξίδια τους, την εμφάνισή τους. Πιστεύω να έγινα κατανοητός.

 

 

Γιατί πολύ απλά δεν γίνεται να έχεις παιδί και να λες και "όχι",σε όλα ναί πρέπει να λες και να συμβιβάζεσαι.Γιατί αν χάσεις την δουλίτσα το παιδί δεν θα έχει παπούτσια,γιατί αν πέσει το σύστημα θα κινδυνεύει το παιδί,γιατί αν σου σπάσουν το κεφάλι μετά τι θα κάνει το παιδί κλπ.Εκτός αν προορίζεις το παιδί για αναλώσιμο αντάρτη,οπότε δεν σε πολυνοιάζουν αυτά αφού έτσι και αλλιώς το προορίζεις να το φάει το κεφάλι του

Tα μεσοστρώματα και οι εύποροι συνήθως είναι μορφωμένοι, χρησιμοποιούν αντισύλληψη και δεν διακατέχονται απο θρησκευτικές πεποιθήσεις. Επίσης έχουν φιλοδοξίες και θεωρούν οτι σημασία έχει η ποιότητα της ζωής και όχι να γεννοβολάνε δίχως αύριο. Εκ του αποτελέσματος κάνουν ένα με δύο παιδιά κατά μέσο όρο και καλά κάνουν. Αυτήν την στιγμή το σύστημα δεν μπορεί να υποστηρίξει περισσότερους που να ζούν καλά. Ήδη και τα παιδιά των μεσοαστών ακόμα (αυτά τα ένα ή δύο) ζούν χειρότερα απ'τους γονείς τους. Το πρόβλημα σου εσένα ποιό είναι; Δεν έχω καταλάβει ακριβώς τι υποστηρίζεις και γιατί.

... "επισφαλώς εργαζόμενε" που θέλεις να υπογράφεις "Παιδί για πάντα" όλη η υποκρισία είναι δική σου, όπως και αυτού που έγραψε το αρχικό μήνυμα και αυτών που τελικά το ανέβασαν, για τον πολύ απλό λόγο ότι ζούμε σε μια χώρα που τα παιδιά των εργατών και των μικροαστών λυποθυμούν από πείνα στα σχολεία!

Έγραψε ο από πάνω:

<<... "επισφαλώς εργαζόμενε" που θέλεις να υπογράφεις "Παιδί για πάντα" όλη η υποκρισία είναι δική σου, όπως και αυτού που έγραψε το αρχικό μήνυμα και αυτών που τελικά το ανέβασαν, για τον πολύ απλό λόγο ότι ζούμε σε μια χώρα που τα παιδιά των εργατών και των μικροαστών λυποθυμούν από πείνα στα σχολεία!>>

Όλα αυτά γίνονται από το καπιταλιστικό σύστημα δηλαδή την οικονομία του κέρδους και της αγοράς. Δηλαδή τι μας λες να μην κάνουμε παιδιά επειδή κάποιοι θέλουν να αυξάνουν τα κέρδη τους? Να μην κάνουμε παιδιά επειδή το κέρδος είναι παντοδύναμο? Τότε και επειδή βομβαρδίζουν τη Συρία ας μην φτιάχνουμε ούτε σπίτια γιατί θα μας βομβαρδίσουν. Εάν εσύ αποφάσισες να ζούμε σε κοινωνία γερόντων επειδή έτσι προστάζουν τα κέρδη άλλων, επειδή δεν έχεις τα κότσια να το παλέψεις, άσε τουλάχιστον τους άλλους να θέλουν και παιδιά να κάνουν, και δεσμούς να κάνουν και να ερωτεύονται. Κάνε αυτό που θες και άσε τους άλλους/άλλες να το προσπαθούν. Εδώ μιλάμε για αλλοτρίωση , να βλέπεις έξω χιλιάδες αυτοκίνητα να κυκλοφορούν τα πιο πολλά χωρίς λόγο, χιλιάδες αεροπλάνα να πετάνε πάνω από το κεφάλι μας για ταξιδάκια αναψυχής, τεράστια ποσά για όπλα να δίνονται και να μας λένε κάποιοι να μην κάνουμε παιδιά γιατί θα πεινάσουν. Όχι φιλαράκο μου να μειωθούν τα κέρδη τους, να παλέψουμε για άλλη κοινωνία. Γιατί εάν εσύ θες να ζεις με λαμαρίνες, οθόνες και τα συναφή γύρω σου, εγώ προτιμάω να ονειρεύομαι ότι βλέπω πόλεις και χωριά γεμάτες πιτσιρικαρία και δέντρα παντού.

Κοίτα το πράγμα είναι πολύ απλό λέω ότι είναι υποκρισία, φιλισταϊσμός, φαρισαϊσμός, να συζητάμε "ΤΟ ΜΩΡΟ ΡΙΧΝΕΙ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΟΥ" και πώς να το αντιμετωπίσουμε ελευθεριακά τη στιγμή που παιδιά εργατών και μικροαστών, τα παιδιά μας, λυποθυμάνε από την πείνα στα σχολειά!

Κανένας εδώ, και πολύ περισσότερο εγώ, δε θα αρνηθώ το δικαίωμά σου να ονειρεύεσαι συννεφάκια κι ακόμα περισσότερο να ζεις σ' αυτά!

Υ.Γ. Ποιός πρώτος κατηγόρησε και ποιούς για υποκρισία, δηλώνοντας και σεβασμό (sic) για τα θύματα του κράτους και του κεφαλαίου;

Σύντροφε, βλέπω οτι προσπαθείς να κανείς τον σκηνοθέτη που θα αποφασίζει για το πότε θα γεννάμε, αν θα πηγαίνουμε διακοπές, αν θα αγοράσουμε αυτοκίνητο και γενικά για ό,τι βρίσκεται εντός του οπτικού ή διανοητικού σου πεδίου.

Εμένα που μου αρέσει η πόλη κι η μοναξιά, λέω να κάτσω εδώ χωρίς παιδιά και ό,τι έξτρα εισόδημα έχω να το κάνω εισιτήρια αεροπλάνου για ταξιδάκια στην Ευρώπη και αξεσουάρ για το αυτοκίνητο μου.

Μέχρι να μου τα πάρει κι αυτά η προλεταριακή επανάσταση και να μου φορτώσει κανένα κουτσούβελο για να σωθεί το έθνος.

Όσο για τα δέντρα, μπορούμε να γκρεμίσουμε τα σπίτια των συνταξιούχων μικροαστών και να φυτεύσουμε εκεί μερικά για να παίζουν οι μικροί αγωνιστές.

Τα αεροπλάνα θα τα ρίχνουμε με οτι αντιαεροπορικά έχουν ξεμείνει απ'τον αστικό στρατό για να μην χαλάνε την αισθητική των εργατών και τους βάζουν ιδέες.

Όποιον δε επιμένει να χρησιμοποεί Ι.Χ. χωρίς συγκατάθεση απο το Κόμμα, θα τον βάλουμε να στήνει ράγες στα προλεταριακά τραίνα.

Στο τέλος των γραμμών μπορούμε να βάλουμε και μερικά γκούλαγκ για όσους διαφωνούν με τα παραπάνω.

 

Εγώ ήμουνα σαφής , και κριτίκαρα έναν όχι μόνο δυτικό αλλά και επικίνδυνο τρόπο ανάλυσης που ανοίγει το δρόμο και στους φασίστες να έχουν δήθεν επιχειρήματα.

Όταν λέει κάποιος ότι επειδή υπάρχει κρίση να μην κάνουμε παιδιά, πόσο κοντά ή μακριά είναι από τους φασίστες που λένε μην έρχονται πρόσφυγες στην Ελλάδα γιατί δεν χωράμε και έχουμε κρίση? Όταν κάποιος λέει συνέχεια για τον κίνδυνο εάν ένας εργάτης κάνει παιδί να μην έχει να φάει, πόσο κοντά ή μακριά είναι από τους φασίστες που λένε μην μπαίνουν στα σχολεία μας τα προσφυγόπουλα γιατί τα δικά μας δεν έχουν να φάνε.

Έχετε καταλάβει μερικοί τι λέτε. Νομίζετε ότι επειδή το λέτε κάπως φιλελεύθερα δεν είναι κοντά στα επιχειρήματα των φασιστών και των φοβικών περίκλειστων κοινωνιών?

Αυτό που λέω εγώ είναι ότι εμείς να ορίσουμε τις ανάγκες μας, τα θέλω μας, και τουλάχιστον ας προσπαθήσουμε γι αυτό.

Πιο πάνω ακούστηκαν φοβερά πράγματα, οι μικροαστοί κάνουν μόνο παιδιά γιατί είναι βολεμένοι, κρίση έχουμε και είναι επικίνδυνο να κάνουμε παιδιά, λες και στην Ελλάδα προ κρίσης στην περίφημε Ελλάδα της ανάπτυξης, οι Έλληνες έδειχναν κάποιον ιδιαίτερο ζήλο να τεκνοποιούν, ξεχνώντας και αποκρύπτοντας τα εκατομμύρια ευρώ που σπαταλούνται για όπλα, στρεβλή κατανάλωση, χρηματιστήρια, κλπ

Αλλά και αυτά να τα παραβλέπεις μόνο και μόνο το επιχείρημα των φασιστών ότι η Ελλάδα δεν χωράει άλλους ανθρώπους θα έπρεπε να κάνει προσεκτικό και το τι λέμε αλλά και πως έχει παρασυρθεί η ελληνική κοινωνία να της ορίζουν οι πολυεθνικές, οι τράπεζες, το κεφάλαιο τις ανάγκες και τα όνειρά της, και σε μία αντικειμενικά αραιοκατοικημένη χώρα να θεωρούν κάποιοι ότι είμαστε πολλοί και αν γίνουμε περισσότεροι θα λιποθυμάμε από την πείνα.

 

 

Το "Παιδί για πάντα" ως παιδί για πάντα κάνει πως δεν καταλαβαίνει για τι πράγμα μιλάμε. Και μαθημένο κι ανεβασμένο όπως είναι στα συννεφάκια του το "Παιδί για πάντα" εξαπολύει ιδεολογική τρομοκρατία:

Όταν λέει κάποιος ότι επειδή υπάρχει κρίση να μην κάνουμε παιδιά, πόσο κοντά ή μακριά είναι από τους φασίστες που λένε μην έρχονται πρόσφυγες στην Ελλάδα γιατί δεν χωράμε και έχουμε κρίση? Όταν κάποιος λέει συνέχεια για τον κίνδυνο εάν ένας εργάτης κάνει παιδί να μην έχει να φάει, πόσο κοντά ή μακριά είναι από τους φασίστες που λένε μην μπαίνουν στα σχολεία μας τα προσφυγόπουλα γιατί τα δικά μας δεν έχουν να φάνε.

Άκου "Παιδί για πάντα", τάχα μου επισφαλώς εργαζόμενε, ήμουν σαφής σ' ό,τι έγραψα. Τώρα, επειδή μέσα στο πλαίσιο της ιδεολογικής τρομοκρατίας που επιχειρείς να ασκήσεις ενέπλεξες και τους παπούδες σου στην κατοχή και μιας και είναι αγαπημένη τακτική κάθε λογής αντιδραστικών, όπως εσύ, να καταφεύγουν σε ατομικές περιπτώσεις και να αποφεύγουν στατιστικές, ας δούμε ένα αρθράκι με λίγη στατιστική:

Η υπογεννητικότητα, και το περίφημο δημογραφικό πρόβλημα, θα αποτελέσουν τη βασική αιτία προβληματισμού του μέλλοντος, ως προς την παραγωγικότητα και την ανάπτυξη στην Ελλάδα. Ήδη ακόμα και σήμερα τα προβλήματα είναι εμφανή.

Τα στατιστικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ είναι αποκαλυπτικά. Το 1932 είχαμε σε απόλυτους ρυθμούς 185.523 γεννήσεις, δηλαδή 28,35 ανά 1.000 κατοίκους. Το 1934 παρατηρήθηκε το μεγαλύτερο ποσοστό γεννήσεων από την αρχή καταγραφής δεδομένων, με 208.929 νέες γεννήσεις, και 31,06 ανά 1.000 κατοίκους. Έκτοτε τα ποσοστά και οι γεννήσεις σε απόλυτους αριθμούς συρρικνώνονται συνεχώς.

Ακόμα και σε περιόδους πολέμου όπως ήταν το έτος 1940, οι γεννήσεις ήταν 179.500, με 24,53 νέα άτομα ανά 1.000 κατοίκους. Η Ελλάδα βιώνοντας πραγματικά σκληρές καταστάσεις, από τους πολέμους και τους εμφυλίους μέχρι και τη Χούντα, αποδυναμώθηκε σε μέγιστο βαθμό. Από τις 200.000 γεννήσεις του 1934, φθάσαμε στις 162.839 στην αρχή της Χούντας το 1967, και μόλις 137.526 και 144.069 με το τέλος της Χουντικής εκτροπής, τα έτη 1973-74.

Επί κυβέρνηση Κ. Καραμανλή οι γεννήσεις στην Ελλάδα παρέμειναν σταθερές περίπου 144.000 κατ’ έτος, ενώ από το 1981 και μετά, επί ΠΑΣΟΚ και Α. Παπανδρέου, από 140.953 γεννήσεις το 1981 φθάσαμε μόλις στις 101.657 γεννήσεις το 1989. Πρόκειται για μία μείωση της τάξεως του -27,88% μόλις σε 9 έτη, καθώς από 14,49 γεννήσεις ανά 1.000 κατοίκους αυτές μειώθηκαν σε μόλις 10,08. Την περίοδο 1990-93 ο ρυθμός γεννήσεων έμμεινε σταθερός στις 101.000.

Το ΠΑΣΟΚ της περιόδου 1993-2003 κατάφερε να διατηρήσει το επίπεδο γεννήσεων σταθερά πάνω από τις 100.000, όμως τα ποσοστά δεν αυξήθηκαν ποτέ. Ανά 1.000 κατοίκους οι γεννήσεις ήταν μεταξύ 9,25 και 9,83. Από το 2004 έως και το 2010, με τη ΝΔ στην κυβέρνηση, οι γεννήσεις αυξήθηκαν από τις 104.000 στις 118.302 το 2008. Εκείνη η χρονιά ήταν η τελευταία πριν την οικονομική κρίση και την ύφεση, όπως επίσης και η τελευταία πριν τη μεγάλη πτώση. Από εκεί και έπειτα οι αριθμοί βαίνουν μειούμενοι, και θα συνεχίζουν να προβληματίζουν και στο μέλλον.

ΠΗΓΗ: Η υπογεννητικότητα στην Ελλάδα, και τα ιστορικά στοιχεία από το 1932

Όπως βλέπεις "Παιδί για πάντα", τάχα επισφαλώς εργαζόμενε, οι γεννήσεις το 1940 παρουσιάζουν κάμψη (ίσως όχι σπουδαία) και η κάμψη συνεχίζεται για όλη την ανώμαλη μεταπολεμική περίοδο επιβεβαιώνοντας  ότι κάποιος που βιώνει τη βία της επισφαλούς εργασίας, της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισμού θα βρεθεί μπλεγμένος σε ισχυρές αντιφάσεις και δε μπορείς να τον κατηγορείς για υποκρισία αν δεν τεκνοποιήσει, γιατί πολύ απλά πειθαναγκάζεται σε μια τέτοια απόφαση και δεν είναι επιλογή του.

 

 

 

 

Πολύ καλά έκανες και πέρασες τα στοιχεία:

Στοιχεία από την καλύτερη περίοδο με στην Ελλάδα με κρατικές παροχές, με καπιταλιστική ανάπτυξη, με πιο μικρή ανεργία από τώρα με μαζικούς διορισμούς στο δημόσιο:

<<ενώ από το 1981 και μετά, επί ΠΑΣΟΚ και Α. Παπανδρέου, από 140.953 γεννήσεις το 1981 φθάσαμε μόλις στις 101.657 γεννήσεις το 1989. Πρόκειται για μία μείωση της τάξεως του -27,88% μόλις σε 9 έτη, καθώς από 14,49 γεννήσεις ανά 1.000 κατοίκους αυτές μειώθηκαν σε μόλις 10,08. Την περίοδο 1990-93 ο ρυθμός γεννήσεων έμμεινε σταθερός στις 101.000.>>

Μπορείς να περάσεις και στοιχεία από την υπερανεπτυγμένη Δύση ΗΠΑ, Καναδάς, Σουηδία.

Όσο για το υπονοούμενο εάν δεν είμαι επισφαλώς εργαζόμενος εν τάξει η ειρωνεία είναι χαραστηριστικό γνώρισμα ενός δυτικού πολίτη, την έχω γνωρισει καλά από τους εκάστοτε διευθυντές σε διάφορες δουλειές στην ειρωνεία ενός συνομιλητή στο ιντυμίντια θα κολλήσω.

 

Επίσης κάτι που δεν παρουσιάζουν τα στοιχεία είναι ότι οι γεννήσεις μειώθηκαν κατά την κρίση κυρίως γιατί πολλοί μετανάστες κυρίως ανατολικοί έφυγαν μετά το 2008 από την Ελλάδα, που ήταν πριν στο ποσοστό. 

Ειδικά και η παράγραφος 

<<Το ΠΑΣΟΚ της περιόδου 1993-2003 κατάφερε να διατηρήσει το επίπεδο γεννήσεων σταθερά πάνω από τις 100.000, όμως τα ποσοστά δεν αυξήθηκαν ποτέ.>>

είναι και αυτή αποκαλυπτική. Καπιταλιστική ανάπτυξη γεννήσεις σταθερές στις οποίες είναι και οι μετανάστες που ήρθαν μετά το 1990 μαζικά.

 

To αν η χώρα είναι αραιοκατοικημένη ή πυκνοκατοικημένη δεν παίζει απολύτως κανένα ρόλο. Σημασία έχει ο ρυθμός ανάπτυξης και η ανεργία. Στο Hong Kong ζούν ο ένας πάνω στον άλλον, αλλά έχουν δουλειές.

Οι φασίστες/εθνιστές/κρατιστές, κάνουν κάποια τεχνικά λάθη. Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες ανταγωνίζονται σε άλλου είδους δουλειές και αν δεν μπορεί η αγορά να τους απορροφήσει φεύγουν απο μόνοι τους.

Επομένως τζάμπα χτυπιούνται οι φασίστες για να μην έρθουν, γιατί και να έρθουν, είτε μεγαλώνουν την οικονομία σε άλλες κατευθύνσεις (συνήθως πιο χαμηλά απο τον μέσο μισθωτό), είτε αν έχουμε πιάσει πολύ πάτο εδώ, πάνε να το κάνουν αυτό σε χώρες με καλύτερους μέσους μισθούς.

Αλλιώς γυρνάνε και σπίτι τους. Είναι μια εξίσωση ρίσκου/απόδοσης.

Βεβαίως είναι κάπως αστείο που προσπαθείς να με ταυτίσεις με τους Φασίστες, γιατί οι φασίστες αν κάτι λένε, αυτό είναι να κάνουμε περισσότερα παιδιά και να επιστρέψουμε στα χωράφια για να ζούμε με μια πατάτα την ημέρα..

 

 

 

Λίγα στοιχεία ακόμη;

Απογοητευτικά είναι τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τον αριθμό των γεννήσεων στην Ελλάδα την τετραετία του Μνημονίου. Όπως προκύπτει από τους αριθμούς, η χειρότερη χρονιά θα μπορούσε να θεωρηθεί το 2013, καθώς οι γεννήσεις παρουσίασαν μείωση κατά 6,21% σε σχέση με το 2012.

Ειδικότερα, καταγράφηκαν 94.134 γεννήσεις, ενώ οι θάνατοι ανήλθαν σε 111.794.

Το 2012 οι γεννήσεις ήταν 100.371 και οι θάνατοι 116.668, το 2011 είχαμε 106.428 γεννήσεις και 111.099 θανάτους, ενώ το 2010 οι γεννήσεις ήταν κατά 5.682 περισσότερες σε σχέση με τους θανάτους (114.766 γεννήσεις - 109.084 θάνατοι).

 Από τις αρχές του 2014 έως τον Αύγουστο καταγράφονται 56.280 γεννήσεις και 71.236 θάνατοι.

 

«Η οικονομική κρίση έχει μειώσει τις γεννήσεις κατά 30%» λέει στην Εφημερίδα των Συντακτών η Αικατερίνη Στυψανέλλη, που είναι γιατρός στο «Αλεξάνδρα».

[…]

ΠΗΓΗ:Η υπογεννητικότητα μαστίζει την Ελλάδα του Μνημονίου

Καταρχας εχει σκεφτει κανεις οτι τα παιδια δεν ειναι ηλιθια και η οποια προσπαθεια για 'αναρχικη ανατροφη' μπορει να εχει τα αντιθετα αποτελεσματα;

Εχετε ακουσει για δεξιους με αριστερα παιδια και το αντιστροφο; Εχετε ακουσει για αριανους με παοκτσηδες παιδια; Υπαρχουν αρκετα τετοια παραδειγματα.

Μεγαλωστε τα παιδια με κριση και λογικη και αφηστε τα ελευθερα να βγαλουν τα συμπερασματα τους και να κανουν τις επιλογες τους. Παντα με συζητηση. 

Το παιδακι σου ριχνει κατω το φαγητο, πρεπει να του δειξεις οτι αυτο ειναι λαθος. Συγνωμη αλλα ετσι ειναι η παιδαγωγικη. Αν δεν το καταλαβει, θα πρεπει να το κανεις να καταλαβει, αλλιως θα δοκιμασει τα ορια σου.

Αν στο τελος δεν αποκτησει ορια θα ειναι φουλ εγωιστικο, αντικοινωνικο.

Τωρα για το αλλο θεμα που ανοιξε για το οτι δεν κανουν παιδια οι δυτικοι γιατι κοιτανε την καλοπεραση τους κτλ. Ναι οκ ακομα κι ετσι που ειναι το κακο με αυτο; Καποιοι γενικα νομιζουν οτι ξερουν τι εχει στην ψυχουλα του ο καθενας. Δεν κανει παιδια αρα θελει καλοπεραση, τελος.

Λίγα στοιχεία ακόμη;

Απογοητευτικά είναι τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τον αριθμό των γεννήσεων στην Ελλάδα την τετραετία του Μνημονίου. Όπως προκύπτει από τους αριθμούς, η χειρότερη χρονιά θα μπορούσε να θεωρηθεί το 2013, καθώς οι γεννήσεις παρουσίασαν μείωση κατά 6,21% σε σχέση με το 2012.

Ειδικότερα, καταγράφηκαν 94.134 γεννήσεις, ενώ οι θάνατοι ανήλθαν σε 111.794.

Το 2012 οι γεννήσεις ήταν 100.371 και οι θάνατοι 116.668, το 2011 είχαμε 106.428 γεννήσεις και 111.099 θανάτους, ενώ το 2010 οι γεννήσεις ήταν κατά 5.682 περισσότερες σε σχέση με τους θανάτους (114.766 γεννήσεις - 109.084 θάνατοι).

Από τις αρχές του 2014 έως τον Αύγουστο καταγράφονται 56.280 γεννήσεις και 71.236 θάνατοι.

«Η οικονομική κρίση έχει μειώσει τις γεννήσεις κατά 30%» λέει στην Εφημερίδα των Συντακτών η Αικατερίνη Στυψανέλλη, που είναι γιατρός στο «Αλεξάνδρα».

[…]

Αν τα στοιχεία σε επιβεβαίωναν θα έπρεπε να περιμένεις αύξηση των γεννήσεων κατά την οικονομική κρίση, κι όχι να βιαστείς να πανηγυρίσεις ότι τα στοιχεία σε επιβεβαιώνουν, πέφτοντας έτσι θύμα της ειρωνείας των στοιχείων (δηλ. θύμα ειρωνείας της πραγματικότητας) και όχι των δυτικών και του πολιτισμού τους όπως θέλεις να φαντάζεσαι.

Φίλε με το κοριτσάκι που έχει Αγχος Αποχωρησμού: Εχουμε αρκετά καλά αποτελέσματα με την ακόλουθη μέθοδο. Πριν φυγω ή φυγει η γυναίκα μου, λεμε αργά και όσο πιο καθαρά γίνεται πως θα φύγουμε και θα επιστρέψουμε σε Χ χρόνο. Παντα λέμε την αλήθεια. Ποτε δεν φευγουμε τρεχοντας ή του λεμε αυτο που πρεπει να ειπωθεί στα γρήγορα. Το κοιτάμε στα μάτια κιολας. Οταν κλείσει η πόρτα, ξεκινά κλάμα, αλλά κάνουμε την τεχνική "αλλαγή ενδιαφέροντος" και σταματά αμέσως. Να κάνεις μονο το ενα απο τα δύο αυτά, δεν δουλεύει τοσο καλά, σου εισηγουμε να κανεις και τα δυο. Ελπίζω να βοήθησα.

---

Φιλε @ 16/02/2017 3:39 μμ., ποιά υποκρισία βλέπεις; Εγραψες:

"Κοίτα το πράγμα είναι πολύ απλό λέω ότι είναι υποκρισία, φιλισταϊσμός, φαρισαϊσμός, να συζητάμε "ΤΟ ΜΩΡΟ ΡΙΧΝΕΙ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΟΥ" και πώς να το αντιμετωπίσουμε ελευθεριακά τη στιγμή που παιδιά εργατών και μικροαστών, τα παιδιά μας, λυποθυμάνε από την πείνα στα σχολειά!"

Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι λες. Που ειναι η υποκρισία; Νομίζεις το μωρό δεν δείχνει την πρέπουσα αλληλεγγύη; ή μηπως εγω επειδη το μωρό ριχνει το φαγητό του; αν ειναι αυτό, να σου εξηγήσω, οταν μαγειρεύω στο παιδί, δεν ξέρω ποσο στην πραγματικότητα θα φαει. Δεν "κανω περισσοτερο", αλλά υπολογίζω ποσο μπορεί να φάει. Μπορεί να φαει μιση μπουκιά και να το πετάξει το υπολοιπο ή μπορεί να το φαει όλο. Η υποκρισία που εγκειται; μηπως να αφηνα το μωρό μου νηστικό για να ταϊσω τα παιδια του σχολείου; και ποιου σχολείου; παλι δεν θα ηταν ρατσιστικο να βοηθούσα μονο τα παιδια του σχολείου της γειτονιας μου; δεν θα επρεπε να βοηθήσω ολα τα παιδια του κόσμου; αρα μεχρι να φανε ολα τα παιδια του κόσμου, θα πρέπει να επιμερίζω τις δόσεις του παιδικου φαγητου; Ασε που υπαρχει και θεμα μεταφορικών, αλλά λεω να μην το αναπτύξω γιατι θα γίνει πολύ πιο πολύπλοκο το θέμα.

 

---

Φίλε, @ 15/02/2017 11:21 μμ. το μωρό σε ριζοσπαστικοποιεί. Εγραψες:

"Γιατί πολύ απλά δεν γίνεται να έχεις παιδί και να λες και "όχι",σε όλα ναί πρέπει να λες και να συμβιβάζεσαι.Γιατί αν χάσεις την δουλίτσα το παιδί δεν θα έχει παπούτσια,γιατί αν πέσει το σύστημα θα κινδυνεύει το παιδί,γιατί αν σου σπάσουν το κεφάλι μετά τι θα κάνει το παιδί κλπ.Εκτός αν προορίζεις το παιδί για αναλώσιμο αντάρτη,οπότε δεν σε πολυνοιάζουν αυτά αφού έτσι και αλλιώς το προορίζεις να το φάει το κεφάλι του"

Διαφωνώ κάθετα. Απο την στιγμη που συνειδητοποιείς πως ενα παιδάκι είναι στην διαδρομή, θες "να ανοιξει τα ματια του κατω απο ενα διαφορετικο ηλιο" όπως εξηγούσε ο αντάρτης στην μάνα του, στο έργο του Φρ. Φανον. Οταν γίνεις πατέρας, θες με μεγαλύτερη ζέση ενα δικαιότερο κόσμο, και ξερεις πως η παροδικές dolce vita δεν εχουν καμια σημασία, εκφράζουν απλά ενα χυδαίος φιλοτομαρισμος.

Ξέρεις πως μόνο αν "πεσει το συστημα" το παιδί σου θα έχει την ζωή που δικαιούται.

Αυτό που είπα είναι ότι οι Έλληνες σε πιο δύσκολες και οικονομικά περιόδους τεκνοποιούσαν γιατί ήταν αυτό που λέμε η κουλτούρα τέτοια. Αυτό το αποδεικνύουν περίτρανα τα στοιχεία που πέρασες. 200.000 γεννήσεις το 1934 , 104.000 το 2004 στην Ελλάδα της λεγόμενης ανάπτυξης των ολυμπιακών έργων κλπ. Δες τα στοιχεία που πέρασες για την δεκαετία του 80 με το κοινωνικό κράτος που υπερηφανεύονταν οι σοσιαλδημοκράτες, με μαζικούς διορισμούς στο δημόσιο, με πολύ λιγότερη από σήμερα ανεργία με καπιταλιστική ανάπτυξη. Μείωση γεννήσεων 27,88 % από 1981-1989. Εδώ είναι και η πιο χαρακτηριστική περίοδος γιατί το 1980 η Ελλάδα μπήκε στην ΕΕ ο Έλληνας έγινε και επίσημα δυτικός-ευρωπαίος πολίτης.

Και ερχόμαστε τώρα στην Ελλάδα της κρίσης που υπάρχει μείωση γεννήσεων. Αυτή όμως έγινε και από τη φυγή τουλάχιστον 600.000 ανατολικών μεταναστών με πολλά χρόνια κατοικία στην Ελλάδα κυρίως (Αλβανών, Πολωνών, Ρουμάνων) στις χώρες τους, και 500.000 τουλάχιστον Ελλήνων που έφυγαν στο εξωτερικό. Αυτοί επηρέασαν σαφώς το ποσοστό.

Αυτό που είπα είναι ξεκάθαρο, η κουλτούρα του δυτικού πολίτη προϊόν της καπιταλιστικής οικονομίας και του μοντέλου οργάνωση των ανεπτυγμένων χωρών είναι πρώτα η κάλυψη των ατομικών υλικών αναγκών, καταναλωτισμός, τα ταξίδια, η επιδίωξη της καλοπέρασης, καριέρα, σεξισμός.

Τα συμπαθή κατοικίδια θέλουν εκατοντάδες ευρώ το μήνα το καθένα για να θραφούν όμως και στην κρίση είναι εκατοντάδες χιλιάδες μόνο στην Αθήνα, αλλά θεωρούν πολλοί ότι τα παιδιά κοστίζουν. Πόσο τελικά κοστίζει ένα παιδί, όταν είναι αποδεδειγμένο ότι όταν δύο άνθρωποι ζευγάρι συγκατοικήσουν ουσιαστικά εξοικονομούν χρήματα αφού μοιράζονται τα έξοδα για ενοίκιο , ρεύμα, νερό, και μόνο από αυτή την εξοικονόμηση βγαίνουν άνετα τα έξοδα του παιδιού.

Επίσης το κάνω παιδί δεν σημαίνει από μόνο του κάτι.

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν δικά τους παιδιά αλλά βοηθάνε και έχουν μεγαλώσει πολλά παιδιά και υπάρχουν <γονείς> που μόνο γονείς δεν θα έπρεπε να λέγονται που πάνε έξω από σχολεία να εμποδίσουν τα προσφυγόπουλα να μπουν στο σχολείο και λένε εάν έχουν εμβολιαστεί. Υπάρχουν γονείς που δεν αγαπάνε τα παιδιά και υπάρχουν άνθρωποι που για διάφορους λόγους δεν απέκτησαν δικά τους παιδιά αλλά προσφέρουν και δείχνουν πραγματική αγάπη.

Η τάση στην ελληνική κοινωνία πάντως εδώ και χρόνια ανεξαρτήτως κρίσης είναι όχι μόνο να μην κάνει κάποιος παιδί , αλλά ούτε δεσμούς, είναι η τάση του ότι βγάζω πρέπει να τα τρώω μόνος μου, αυτό θεωρείτε και χειραφέτηση ακόμα διότι τα παιδιά κάποιοι/κάποιες θεωρούν ότι θέτουν περιορισμούς, σε κάνουν συντηρητικό και αυτό που είναι μια πραγματικότητα που τη βλέπουμε όλοι και όλες γιατί να την αρνούμαστε. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις και εξαίρεση δεν αποτελούν αυτοί που κάνουν παιδιά λόγω κοινωνικών συμβάσεων αλλά αυτοί που πάντα και όταν δεν είχαν παιδιά τα αγαπούσαν γιατί είναι το μέλλον, η αλήθεια , η αθωότητα και είναι ωραίο να είσαι κοντά στην αλήθεια.

 

 

μμ μπορείς σε παρακαλώ να μου εξηγήσεις τι σημαίνει ο τίτλος "Το μωρό σε κάνει αναλώσιμο αντάρτη" στο σχόλιό σου;

 

 

 

 

 

 

μμ η υποκρισία έγκειται στην ανάδειξη του μικρού σε θέμα συζήτησης και "ελευθεριακού" προβληματισμού, στο φόρουμ του indymedia, όταν το μεγάλο έχει τις διαστάσεις που έχει. Βέβαια την κάνεις τελείως προφανή όταν αντιπαραβάλλεις το μικρό και το μεγάλο, με τον τρόπο που το κάνεις, γράφοντας:

Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι λες. Που ειναι η υποκρισία; Νομίζεις το μωρό δεν δείχνει την πρέπουσα αλληλεγγύη; ή μηπως εγω επειδη το μωρό ριχνει το φαγητό του; αν ειναι αυτό, να σου εξηγήσω, οταν μαγειρεύω στο παιδί, δεν ξέρω ποσο στην πραγματικότητα θα φαει. Δεν "κανω περισσοτερο", αλλά υπολογίζω ποσο μπορεί να φάει. Μπορεί να φαει μιση μπουκιά και να το πετάξει το υπολοιπο ή μπορεί να το φαει όλο. Η υποκρισία που εγκειται; μηπως να αφηνα το μωρό μου νηστικό για να ταϊσω τα παιδια του σχολείου; και ποιου σχολείου; παλι δεν θα ηταν ρατσιστικο να βοηθούσα μονο τα παιδια του σχολείου της γειτονιας μου; δεν θα επρεπε να βοηθήσω ολα τα παιδια του κόσμου; αρα μεχρι να φανε ολα τα παιδια του κόσμου, θα πρέπει να επιμερίζω τις δόσεις του παιδικου φαγητου; Ασε που υπαρχει και θεμα μεταφορικών, αλλά λεω να μην το αναπτύξω γιατι θα γίνει πολύ πιο πολύπλοκο το θέμα.

Απ' τη μεριά μου περισσεύει οποιοσδήποτε άλλος σχολιασμός γι αυτό. Περιμένω την απάντηση σου στο ερώτημα μπορείς σε παρακαλώ να μου εξηγήσεις τι σημαίνει ο τίτλος "Το μωρό σε κάνει αναλώσιμο αντάρτη" στο σχόλιό σου;

 

To μωρό σε κάνει αναλώσιμο αντάρτη: Βασικά είχα στο νου μου μια φράση, που είχα διαβάσει στο βιβλίο του Φρανζ Φανόν, "της γης οι κολασμένοι". Επικολλώ εδώ ενα απόσπασμα, όμως αν θες, το βιβλίο είναι ονλάιν [1] στην σελίδα 61-63. Λοιπόν, μιλά ο Αντάρτης με την Μάνα του:

 

Η ΜΗΤΕΡΑ: ’Αλλοίμονο, θά πεθάνεις. Ο ΑΝΤΑΡΤΗΣ: Σκότωσα... τόν σκότο>σα μέ τά ίδια μου τά χέρια... Ναί: μέ θάνατο καρπερό καί γόνιμο... ήταν νύχτα. Συρθήκαμε άνάμεσα στά ζαχαροκάλαμα. Τά μαχαίρια γελοϋσαν στ’ αστέρια, άλλά τί μας ενοια- ζε γιά τ’ αστέρια. Τά ζαχαροκάλαμα μάς χάραζαν τά πρόσωπα μέ ρυ­ άκια πράσινες λάμες. Η ΜΗΤΕΡΑ: Είχα ονειρευτεί ενα γιο πού θά κλείσει τά μάτια τής μάνας του. Ο ΑΝΤΑΡΤΗΣ: Προτίμησα ν" άνοίξω κάτω άπό έναν άλ­ λον ήλιο τά μάτια τοϋ γιου μου. Η ΜΗΤΕΡΑ: 5'£ί γιε μου... άσκημος καί δλέθριος θάνατος. Ο ΑΝΤΑΡΤΗΣ: Μάνα, θάνατος γρήγορος καί μεγαλόπρε­ πος. Η ΜΗΤΕΡΑ: γιατί πολύ έμίσησες. Ο ΑΝΤΑΡΤΗΣ: γιατί πολύ άγάπησα.

 

Συγκλονιστικος διάλογος. Βλέπεις οτι ο αντάρτης ριζοσπαστικοποιηται για "να ανοίξει κατο απο ενα αλλο ηλιο τα ματια του γιου [του]". Αυτος ο διάλογος νομίζω εκφράζει πολύ καλά την σκέψη μου πως οταν γίνεις πατέρας ή μανα, θες πραγματική αλλάγή και σε βάθος χρόνου.

 

Επιπλέον, δεν κατάλαβα γιατι με κατηγορείς ως υποκριτή; Τι είμαι πραγματικά και τι υποκρίνομαι πως είμαι; Θα κατανοούσα αν ελεγες πως δεν εχει θεση στο ιντυ αυτα που γράφω, ή είναι αδιάφορα προς την επανάσταση που ολοι ψάχνουμε και καρτερουμε (και ολο συντρίμι χανεται, στο γυρισμα των κυκλων), φυσικά θα διαφωνήσω, όμως υποκριτής; γιατί; Και τι ειναι το μεγαλο και το μικρό; το μεγάλο δεν ειναι το αθροισμα των μικρών ψηφίδων; δεν κατανοώ πραγματικά, γιατι το αγνοείς, δεν είναι εδω μέσα που γράφαμε το συνθημα: "σκέψου παγκόσμια, δράσε τοπικά"

 

[1] https://tokoinonikoodofragma.files.wordpress.com/2014/01/cf86cf81ceb1cebdcf84cf83-cf86ceb1cebdcebfcebd-cf84ceb7cf83-ceb3ceb7cf83-cebfceb9-cebacebfcebbceb1cf83cebcceb5cebdcebfceb9.pdf

Απλά και ευκολοδιάβαστα, αλλά με βάθος, εμπειρική γνώση  και πολλή αγάπη και σεβασμό  για τα παιδιά

http://www.biblionet.gr/author/20000/D._W._Winnicott

1. Το παιδί, το παιχνίδι και η πραγματικότητα, Εκδόσεις Καστανιώτη
2. Διαδικασίες ωρίμανσης και διευκολυντικό περιβάλλον, Ελληνικά Γράμματα
3. Το παιδί, η οικογένεια και ο εξωτερικός κόσμος, Εκδόσεις Καστανιώτη
4. Συζητήσεις με τους γονείς, Ελληνικά Γράμματα

Με ρωτάς, "Επιπλέον, δεν κατάλαβα γιατι με κατηγορείς ως υποκριτή; Τι είμαι πραγματικά και τι υποκρίνομαι πως είμαι;". Μιας και δε γράφεις επώνυμα δεν μπορώ να ξέρω η να ελέγξω ποιος και τι είσαι. Από τα γραφόμενά σου όμως μπορώ να συμπεράνω τι δεν είσαι και τι υποκρίνεσαι ότι είσαι. Δεν είσαι γονιός και υποκρίνεσαι τον γονιό.

Μιας και παρεκλιναμε απο το αρχικο ερωτημα,θετω κι εγω μια ερωτηση που με βασανιζει και μια σοβαρη απαντηση ισως βοηθησει εμενα αλλα και αρκετους συντροφους γονεις.Πριν λιγο καιρο θεωρησα διαπαιδαγωγικο, στα πλαισια της  πνευματικης ανατροφης του εννιαχρονου γιου μου,να τον παρω μαζι μου σε πορεια για τις φυλακισμενες μεταναστριες του Ελληνικου.Απο την εμπειρια μου θεωρησα οτι ηταν σχετικα ακινδυνη,αλλα και αν στραβωνε κατι, εχω τα αντανακλαστικα να ανταπεξελθω.Ολα κυλουσαν ομαλα και δεν σας κρυβω οτι ενοιωσα ιδιαιτερα περηφανος οταν ο μικρος στο ακουσμα των σπαρακτικων κραυγων των εγκλειστων μεταναστριων και μαναδων, βουρκωσε και φωναζε μαζι τους και μαζι μας  freedom.Ολα κυλησαν ομαλα και πηραμε τον δρομο της επιστροφης,ελα ομως που εσκασε μια διμοιρια γουρουνια και ακολουθοντας την πορεια με το αυτοκινητο εγκλοβιστηκαμε απο τα ζωα, που αρχισαν να με βριζουν ενω ο μικρος μου συντροφος τους τραβαγε βιντεο,πραγμα φυσικα που τους εξαγριωσε.Ευτυχως καταφερα να την κανω χωρις προβλημα και με το κεφαλι ψηλα γιατι ανταπεδωσα λεκτικα τις προκλησεις.Σας ρωτω τωρα συντροφοι και συντροφισσες και ειδικα μανες συντροφισσες.Ειμαι ενας πατερας που δειχνω στην πραξη στο παιδι μου την αδιστακτη και επικινδυνη για την ανθρωπινη υπαρξη, πλευρα των κρατιστων και των αδιστακτων σκυλιων τους ,δινοντας τις κατευθυνση προς την ελευθερια και την αξοπρεπεια η μηπως ειμαι ενας υπερφιαλος, εγωιστης αναρχικος που δεν δισταζει να θεσει σε κινδυνο το ιδιο του το παιδι και το καθιστα πολιτικο υποκειμενο πριν την ωρα του?Να σημειωσω εδω οτι το παιδι δεν φοβηθηκε καθολου,αντιθετως εξοργιστηκε και ανυπομονει για την επομενη πορεια.Ευχαριστω εκ των προτερων για τις απαντησεις.

 Σωτήρη αυτό που θα 'πρεπε να σ' ανησυχεί είναι το τελικό αποτέλεσμα των πράξεών σου στη διαμόρφωση του παιδιού σου, αλλά εδώ μπαίνει η λεγόμενη «ετερογονία των σκοπών». Στη γλώσσα μας ο όρος:

[...] μπήκε στα τέλη του 19ου αιώνα, ως δάνειο από τα γερμανικά (δεν θα το πούμε αντιδάνειο, διότι δεν προϋπήρχε ελληνική λέξη, θα το πούμε ελληνογενή ξένο όρο). Όπως φαίνεται, τον όρο τον έπλασε ο διάσημος Γερμανός ψυχολόγος και φιλόσοφος Βίλχελμ Βουντ (Wundt, 1832-1920), που τον χρησιμοποίησε στο έργο του Ethik το 1886. Das Prinzip der Heterogonie der Zwecke, η αρχή της ετερογονίας των σκοπών, σύμφωνα με την οποία οι συνέπειες των πράξεών μας ξεπερνούν τον σκοπό που αρχικά έχουμε θέσει και δημιουργούν νέα κίνητρα που με τη σειρά τους έχουν νέες επιδράσεις, έτσι που τελικά μια αρχική αιτία παράγει αποτέλεσμα διαφορετικό από το επιζητούμενο. [...]

ΠΗΓΗ:Η ετερογονία και ο Αριστοτέλης

 Όμως καταλαβαίνεις ότι μιας και το μόνο που μπορούμε να γνωρίζουμε είναι ότι το τελικό αποτέλεσμα θα είναι κάτι που κανένας δε το θέλησε, ο καθένας μας κάνει αυτό που θεωρεί σωστό κι ελπίζει για το καλύτερο. Με λίγα λόγια, Σωτήρη, ο μόνος λύτης που μπορεί ν' απαντήσει στο κουίζ σου είσαι εσύ o ίδιος και κανένας άλλος.

Υ.Γ.

λίτης: Ο ασφαλίτης, ο κρυφός αστυνομικός.

ΠΗΓΗ:βλ. ΕΔΩ

φιλε  @ 20/02/2017 11:30 πμ με τα βιβλία του Winnicot Donald, σε ευχαριστώ για την πληροφορία, φαίνονται εξαιρετικά, αν και γραφτήκαν πριν απο λίγες δεκαετίες· σε μια εποχή που οι επιστήμονες ηταν και λιγο φιλοσοφοι και λιγο ανθρωπιστές. 

Λοιπόν, @ 20/02/2017 9:59 μμ, που "ανακάλυψες" οτι δεν ειμαι γονιός, ελπίζω να μην παιζεις τυχερά παιχνίδια, ουτε τωρα ουτε οταν ενηλικιωθεις.

Φίλε Σωτήρη, εμένα η κόρη ειναι αρκετά μικρότερη, δεν εχω ζήσει αυτα που περιγράφεις, αλλά θα προσπαθήσω να της γνωρίσω τον πραγματικο κοσμο, χωρις να της κρύβω κάτι. Φυσικά θα προσπαθήσω να μην τις φυτέψω τις δικες μου απόψεις και συναισθήματα σχετικά με ολα αυτά, ομως πολλές φορές είναι ακατόρθωτο. Τι να κάνουμε ομως; τέτοιοι γονιοι της ελαχαν, τετοια γραμματα θα μάθει.

Φιλε 22/02/2017 10:44 πμ., ωραίο τα λέει ο σαραντακος, αλλά δεν βοηθά πραγματικά. Το ξέρουμε πως ο τελικός λύτης είναι ο καθε γονιός ξεχωριστά, όμως οταν ο καθε γονιος ζητά συμβουλές για να αποφασισει στην τελικη τι θα κάνει, δεν εχει νοημα να του λες "μόνος λύτης που μπορεί ν' απαντήσει στο κουίζ σου είσαι εσύ o ίδιος και κανένας άλλος."

 

Ας συνεχίσουμε λοιπόν την ωραία συζήτηση. Γράφει ο μμ:

Λοιπόν, @ 20/02/2017 9:59 μμ, που "ανακάλυψες" οτι δεν ειμαι γονιός, ελπίζω να μην παιζεις τυχερά παιχνίδια, ουτε τωρα ουτε οταν ενηλικιωθεις.

Μάλλον εκφράζεις μιαν ελπίδα ως "γονιός" για την "κόρη" σου. Από θέσεις αρχής θεωρώ οποιαδήποτε μορφή τζόγου ανόητη κι ελπίζω με τη σειρά μου να συνεχίσω να κρατώ τη "γονική σου" συμβουλή αν κι όταν "ενηλικιωθώ".

Τώρα αν τα συμπεράσματά μου δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, λέμε τώρα, κι αν τελικά είσαι γονιός, θα πρέπει είτε η κατάστασή σου να είναι εξαιρετικά απελπιστική είτε να την βιώνεις ως τέτοια, ώστε να είσαι αναγκασμένος να ζητάς συμβουλές για την ανατροφή του μωρού σου από ανώνυμους στο φόρουμ του indymedia.

Βλέπεις παρόλο που δεν έχω "ενηλικιωθεί" θεωρώ την ανατροφή ενός μωρού πολύ σοβαρή υπόθεση για να την εμπιστεύομαι οπουδήποτε αλλού εκτός από τους επώνυμους καθημερινούς μου συντρόφους. Όταν "ενηλικιωθώ" κι αποκτήσω πολλές, μα πάρα πολλές σκοτούρες, τότε μπορεί να έχω τον χρόνο για να συζητώ τα προβλήματα μου με αγνώστους σε διάφορα φόρα.

Για την Ελευθεριακή παιδεία

http://www.biblionet.gr/author/14733/%CE%A4%CE%B6%CF%89%CE%BD_%CE%A7%CE%BF%CE%BB%CF%84

Οι ανάγκες και τα δικαιώματα των παιδιών, Εκδόσεις Καστανιώτη

Πως μαθαίνουν τα παιδιά, Εκδόσεις Καστανιώτη

Γιατί αποτυγχάνουν τα παιδιά, Εκδόσεις Καστανιώτη

Το σχολείο φυλακή κι η ελεύθερη μάθηση, Εκδόσεις Καστανιώτη

Πέρα από το Σάμερχιλ, Εκδόσεις Καστανιώτη

(συνήθως γίνονται επανεκδόσεις και από άλλους εκδοτικούς οίκους)

Σε ευχαριστώ για τον John Holt, αντιλαμβάνομαι διαβάζοντας απο την wikipedia οτι είναι εναντίον του σχολικου συστήματος, αλλά, παρόλο που το εχω συζητήσει με φιλους και συντρόφους, σε αυτό το νημα με απασχολούν περισσοτερο πρακτικα ζητηματα. Το unschooling, πως να γίνει; Ποιο το κόστος; μπορεί μια συνηθισμένη οικογένια να το προσφέρει στα παιδιά της;

 

 

υγ-@ 24/02/2017 12:16 μμ., οπου φυσάει ο ανεμος είναι οι σκέψεις σου. Υποθέσεις των υποθέσεων. Μια μικρή μερίδα αναρχικών που δεν ξέρουν την αλφαβήτα της λογικη τσιρίζει συνεχώς, και αποξενώνει μεγάλο μέρος της κοινωνίας που αλλιώς θα μας άκουε τουλάχιστον. Επειδή βαριέμαι πραγματικά να σου εξηγήσω τι λογικά λάθη κάνεις, ρώτα αν έχεις κάνα πεντάχρονο τουλαχιστον εκει γυρω να σε βοηθησει.

Γράφει ο μμ:

υγ-@ 24/02/2017 12:16 μμ., οπου φυσάει ο ανεμος είναι οι σκέψεις σου. Υποθέσεις των υποθέσεων. Μια
μικρή μερίδα αναρχικών που δεν ξέρουν την αλφαβήτα της λογικη τσιρίζει συνεχώς, και αποξενώνει μεγάλο μέρος της κοινωνίας που αλλιώς θα μας άκουε τουλάχιστον. Επειδή βαριέμαι πραγματικά να σου εξηγήσω τι λογικά λάθη κάνεις, ρώτα αν έχεις κάνα πεντάχρονο τουλαχιστον εκει γυρω να σε βοηθησει.

Αντί άλλης απάντησης αντιγράφω από το αρχικό σχόλιο του μμ:

ΤΟ ΜΩΡΟ ΡΙΧΝΕΙ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΟΥ

[...]

Αν μπορεί καποιος να δωσει τα φώτα του, θα του είμαι υπόχρεος. Τωρα πρέπει να πάω να καθαρίσω το ταβάνι απο τα κομμάτια μπανανας που εκτόξευσε.

Ώστε να θαυμάσουμε για άλλη μια φορά τον φρόνιμο λόγο του και την αυστηρή τυπική, και όχι μόνο, λογική του.