ΤΟ ΜΩΡΟ ΡΙΧΝΕΙ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΟΥ
Είναι μια φυσιολογική φάση. Ομως πως την αντιμετωπίζετε; Δεν εχω ιδέα, πραγματικά. Υπαρχουν πολλες εναλλακτικες ομως καμια δεν είναι ελευθεριακή αρκετά:
α)Κανεις παρατήρηση σε αυστηρό ύφος: Το μωρό θα ξεκινήσει το κλάμα, ενώ σου θυμίζεις τους χειρότερους δεσμοφύλακες. Δεν μπορείς πια να ξανα-αντικρύσεις τον εαυτο σου στον καθρεφτη για μια εβδομάδα
β)Απομακρυνεις το φαγητό απο κοντα του και του δίνεις λίγο λίγο: Λαθος γιατι πρέπει να το μάθεις να τρώει ανεξάρτητο, αντ αυτου τον κάνεις εξαρτώμενο. (και θυμίζει λίγο σχέση κρατους που κρατα τον πλουτο και υπόσχεται κρατος προνοιας σε οσους εχουν αναγκη)
γ)απλώνεις εφημερίδες κάτω απο την καρέκλα του παιδιου. Γλυτώνεις το καθαρισμα, αλλά αφηνεις το μωρό να σπαταλα το φαγητό.
δ)Τέλος το φαγητο αν ξεκινα να τα ρίχνει κάτω: Τιμωρείς μια φυσιολογική πράξη. Δεν είναι παραλογο αυτό;
Αν μπορεί καποιος να δωσει τα φώτα του, θα του είμαι υπόχρεος. Τωρα πρέπει να πάω να καθαρίσω το ταβάνι απο τα κομμάτια μπανανας που εκτόξευσε.
Καλό θα ήταν να ακολουθήσεις τις συμβουλές των ειδικών στην ανατροφή του παιδιού σου.
Συμφωνώ μεν οτι οι ελληνικές οικογένειες είναι βαθύτατα προβληματικές, αλλά η άποψη μου είναι ότι ο λόγος είναι ακριβώς η έλλειψη σύγχρονης πληροφόρησης.
Πολλοί γονείς μεγαλώνουν και μορφώνονται από ψυχολόγους κτλ. και λένε μακάρι να τα ήξερα αυτά όταν έπρεπε.
Οπότε η άποψη μου είναι ενημερώσου απο τους ειδικούς και μετά το συζητάς και εδώ και με τους συντρόφους σου.