Οι ευρωεκλογές έδειξαν την αποσύνθεση της κοσμοπολίτικης "αριστεράς" και την ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ του ΚΚΕ.

Σε όλα τα ΜΕΓΑΛΑ ζητήματα το νεοταξικό "αριστερό μόρφωμα" εξωραϊζει την πλανητική κτηνωδία και αναπαράγει τα ιδεολογήματα της Νέας Εποχής.

Σήμερα η ηττημένη αριστερά αποτελεί το προνομιακό ιδεολογικό, πολιτικό και πολιτισμικό πεδίο της καταναγκαστικής και συνοπτικής αμερικανοποίησης.

Δαιμονοποιούν το ΟΧΙ στο κατάπτυστο "σχέδιο Ανάν", κινδυνολογούν ασυστόλως και κηρύσσουν το "ρεαλισμό", τη "σύνεση" κλπ,δηλαδή όλα τα πολιτικά ψευδώνυμα της σκλαβιάς καιτης υποταγής.

Τα κόμματα της Αριστεράς αναθεματίζουν το δικομματισμό και αναζητούν τις ευθύνες όχι στη δική τους πολιτική, αλλά στο "βλάκα" λαό!

Η απροκάλυπτα αυθάδης και δικτατορική επιβολή του Μάνου, Ανδριανόπουλου, Ανδρουλάκη και Δαμανάκη αποτελεί την κορυφαία συμβολική πράξη των επιταγών της νεοταξικής, ισοπεδωτικής ιδεολογίας

Η "στέψη" του Γ.Π. και όλο το συνακόλουθο τελετουργικό των πράξεων και των λόγων αποτελούν τη θεοποίηση της πολιτικής αποβλάκωσης...

Η Δίκη της "17Ν" είναι μια καθεστωτική σκηνοθεσία που αποτυπώνει επιπλέον τη θλιβερή ιδεολογική ενσωμάτωση ενός μεγάλου μέρους της λεγόμενης "ριζοσπαστικής" ή "επαναστατικής" αριστεράς.

Ο λαός του Ιράκ προδόθηκε από το καθεστώς του Σαντάμ και η Ευρωπαϊκή "τρόικα", με το αζημίωτο βεβαίως, διέσωσε τους εισβολείς...

Η Αριστερά παίζει και αυτή στο καθεστωτικό τρομοκρατικό θέατρο για να αποκηρύξει τη βία γενικά και την επαναστατική θεωρία της ένοπλης πάλης.

Καλό είναι κάπου-κάπου να λέμε λίγα λόγια και για τον "ορνιθώνα του αστικού κοινοβουλίου". Η θεατρική παράσταση που παίχτηκε, με θέμα τη "διαφθορά", συμπυκνώνεται στους παρακάτω δύο στίχους του Χάινε: Εξαπατούν το λαό-παιδί Για να σκύβει πιο πειθήνια τη ράχη.

Ο φετιχισμός του ατόμου, το ίδιο όπως ο φετιχισμός του εμπορεύματος, ΕΠΙΚΑΛΥΠΤΟΥΝ την πραγματικότητα των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών σχέσεων. Γύρω από τους χρηματισμούς και εκβιασμούς των δημοσιογράφων και τους "νονούς" του ποδοσφαίρου παίζεται ένα θέατρο ψεύδους, θρασύτητας και εξαπάτησης των πολιτών...

Σήμερα η ιδεολογία της "Νέας εποχής" καθίσταται και για τη "νικημένη" αριστερά το κλειδί ερμηνείας της ιστορίας και της κοινωνίας.

Για την αστική ηθική κάθε πράξη που εμπνέει φόβο ή βλάπτει το καθεστώς, η ίδια η ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ είναι τρομοκρατία. Σήμερα με πρόσχημα τη 17Ν οι αστικές ηθικές αναθυμιάσεις γίνονται πνιγηρές. Επιδιώκεται η πλήρης υποταγή της κοινωνίας.

Η αντιπαράταξη του εθνικού με το διεθνικό είναι ένα απλουστευτικό, αντιδιαλεκτικό και ανιστόρητο σχήμα. Η πάλη των τάξεων προϋποθέτει την ύπαρξη της εθνικής ταυτότητας. Εθνικό και διεθνικό συνδέονται με έναν άρρηκτο δεσμό.

Η δαιμονοποίηση της "τρομοκρατίας" χρησιμοποιείται για την υποταγή μας. Η σπορά και η εμπορία του τρόμου αποσκοπεί, εκτός των άλλων, στην ανταλλαγή του τρόμου με την υποταγή, στο να μας ρίξει στην παθητικότητα τουθύματος...

Πολλοί "αριστεροί" διαβάζουν όπως μας διδάσκουν στα σχολεία, αρκούνται στη νόθα μόρφωση, ταυτίζουν τον εγγράμματο με το μορφωμένο, "αναπαύονται" στη γραμμική, ατάραχη επιφένεια των πραγμάτων...

Εκείνος που υποκλίνεται μπροστά σε αξιώμτα δημιουργημένα από τον εχθρό ποτέ δεν θα τον νικήσει. Οι συζητήσεις εδώ μέσα δείχνουν ότι ένα μεγάλο μέρος "αριστερών" έχουν μπολιαστεί από τα αστικά ανθρωπιστικά αξιώματα. Αναπτύσσω πολύ συμπυκνωμένα το σοσιαλιστικό ανθρωπισμό σε αντιπαράθεση με τον αστικό.

Η ιστορία εκείνων των ημερών δεν γράφτηκε ακόμα. Γιατί ένα λαϊκό κίνημα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί σύμφωνα με τις κομματικές ή προσωπικές ανάγκες κανενός, αλλά με βάση τις ιδέες που εκείνο έθεσε, με βάση τη δική του πολιτική και οργανωτική πρακτική.

Η λύση του "Κυπριακού" εντάσσεται μέσα στην πλανητική στρατηγική αναδιάταξης των συνόρων και των γεωπολιτικών ισορροπιών, της κατάτμησης των εθνικών κρατών και της κατασκευής κρατών προτεκτοράτων.